BARUA NDEFU KUTOKA BAGHDAD - 4

 

Simulizi : Barua Ndefu Kutoka Baghdad

Sehemu Ya Nne (4)





Maisha yalikuwa magumu sana nchini Iraq, fedha ya nchi hiyo ilikuwa imebanwa kupita kawaida. Maji hayakuwa yakitoka mara kwa mara kama kipindi kilichopita, kutokana na nchi hiyo kuwa miongoni mwa nchi zilizokuwa zikipatikana katika sehemu yenye jangwa, kila kitu kilionekana kuwa matatizo makubwa.CHANZO : http://deusdeditmahunda.blogspot.com/

Matatizo haya yalitokana na machafuko ambayo mara kwa mara yalikuwa yakitokea nchini humo huku baadhi ya wananchi wakimtaka rais wa nchi hiyo, Bwana Yassin aachie ngazi. Uongozi wake ulionekana kuwa mbaya, japokuwa katika kipindi cha nyuma watu walimchagua kuingia madarakani lakini kwa wakati huo alikuwa amebadilika sana.

Mambo mengi ambayo alikuwa ameyaahidi yakaonekana kusahaulika, akajisahau Ikulu na kuamua kufanya mambo yake tu. Hakukumbuka hata siku moja kwamba alikuwa akitakiwa kufanya mambo mengi kwa ajili ya nchi huku akitakiwa kuliwekea utatuzi suala na ukame ambalo lilionekana kuiumiza nchi hiyo kupita kawaida.

Rais Yassin alionekana kujisahau kabisa, maandamano yaliendelea zaidi na zaidi mpaka fujo kutokea mara kwa mara. Vibanda vilichomwa moto huku majengo ya chama chake yakiteketezwa pia kwa moto. Watu walionekana kumkasirikia kupita kawaida. Ingawa waandamanaji walikuwa wakimwagiwa maji ya kuwasha pamoja na kupigwa virungu na mapolisi lakini maandamano hayo hayakuishia, waliendelea kusisitiza msimamo wao huo huo wa kumtaka rais huyo aaachie uongozi hara iwezekanavyo.

Baada ya kipindi fulani, jambo jingine kubwa na baya likaanza kutokea katika nchi hiyo hasa mara baada ya rais huyo kuhusishwa kwamba alikuwa kibaraka wa Wamarekani na Waingereza. Mafuta yalikuwa yakichukuliwa kisiri na wazungu jambo ambalo ikaonekana kuwaletea maumivu makali sana watu wa nchi hiyo pamoja na nchi nyingine jirani za kiarabu kama Syria na Iran.

Waarabu hawakutaka kuona mafuta yao yakichukuliwa na wazungu, watu ambao walikuwa wakiwachukia kupita kawaida. Hali hiyo ndio ikachochea zaidi maandamano mitaani, watu wote ambao walionekana kuwa upande wa rais Yassin walikuwa wakiuawa huku wakati mwingine watu wakiwa wanajitoa mhanga kwa kujilipua katika kundi la watu wa rais Yassin.

Nchi haikutulia hata mara moja, Wamarekani na Waingereza bado walikuwa wakiendelea kupotea katika mazingira ya kutatanisha jambo ambalo lilionekana kumshangaza kila mtu. Nchi ikawa kwenye matatizo makubwa, uchumi ukashuka kwa kiasi kikubwa huku njaa ikianza kuikumbuka nchi hiyo.

Katika kipindi hicho ndicho kilikuwa kipindi cha kupigana hasa na maisha ili kupata fedha ambayo ilikuwa imefichwa. Vijana wengi wakaanza kujiingiza jeshini kwa ajili ya kupata fedha ambazo zilikuwa zikitolewa mara kwa mara kwa wanajeshi. Maisha hayo ya shida ambayo yalikuwa yakiendelea nchini humo ndio ambayo yalimfanya msichana Yasmin kuamua kujiunga na jeshi la nchi hiyo huku mdogo wake, Rahim akiwa mgonjwa kitandani.

Mara ya kwanza kuingia jeshini watu walikuwa wakimshangaa, hawakuamini kama katika kipindi hicho kungetokea na msichana ambaye alikuwa akijiunga na jeshi. Ingawa wanaume wengi walikuwa wakimshangaa lakini Yasmin hakuonekana kujali, alichokijali ni kufanya mazoezi ya nguvu na hatimae mwisho wa siku apewe fedha na kisha kumtibia mdogo wake ambaye alikuwa akiumwa sana.

Mazoezi mazito ya kijeshi yalikuwa yakiendelea zaidi kambini, Yasmin aliendelea kung’angania zaidi. Wanaume wengi wakaonekana kushtuka, Yasmin alionekana kuwa na uwezo kupita wao. Yasmin hakuishia hapo, walipoanza kufundishwa kutumia bunduki, Yasmin alionekana kuwa mtu wa tofauti sana, alikuwa na uwezo mkubwa wa kulenga shabaha.

Mpaka miezi miwili inakatika, Yasmin alikuwa na uwezo mkubwa sana wa kutumia bunduki. Mwili wake haukuwa legelege tena, ulikuwa umekakamaa sana. Fedha ambazo alikuwa akizipata jeshini ndizo ambazo alikuwa akizitumia kumtibia mdogo wake lakini wala hazikusaidia kutokana na matibabu kuhitaji kiasi kikubwa cha fedha.CHANZO : http://deusdeditmahunda.blogspot.com/

Yasmin akakata tamaa, hakuamini kama kungetokea siku ambayo angepata fedha zaidi. Akili yake ikatamani kutaka kufanya jambo jingine la ziada kwa ajili ya kupata fedha na kumtibia mdogo wake, lakini hakuona ni kitu gani alitakiwa kukifanya kwa ajili ya kumuingizia fedha.

Baada ya miezi kadhaa kupita hapo ndipo ambapo Yasmin alipoamua kujiunga na kundi la waasi ambao walikuwa wakiipinga serikali ya rais Yassin ambayo ilikuwa madarakani. Kutoka na kujiunga huko, kidogo kukaonekana kuwa na mafanikio, watu ambao walikuwa na uwezo mkubwa wa kutumia bunduki walikuwa wakilipwa vizuri na kiongozi wao, Kabour Jabrouz ambaye alikuwa akitamani sana nafasi ya uongozi wa nchi hiyo.

Fedha hizo ndizo ambazo alikuwa akizitumia kuendelea kumtibia Rahim ambaye kwa kiasi fulani akaanza kuonyesha mafanikio mwilini mwake . Ile ikaonekana kuwa faraja kwa Yasmin, akajiona kuushinda ugonjwa ule ambao ulikuwa ukimuandama sana mdogo wake wa pekee, Rahim.

Rahim akaanza kupata nguvu, akapata nguvu za kusimama na hata kucheza na wenzake. Baada ya kipindi cha mwezi mmoja, Rahim akaanza kurudi katika hali ile ile jambo ambalo lilikuwa likimuumiza sana Yasmin. Hapo ndipo alipoamua kumfuata kiongozi wao, Jabrouz na kumwambia kwamba alikuwa na uhitaji mkubwa wa fedha, tofauti na mategemeo yake, Jabrouz hakumpa kiasi kile alichokihitaji.

Chuki ya Yasmin juu ya kundi lile pamoja na kiongozi wake ilipoanza kuchipukia moyoni mwake. Hata mpango wa kuwateka Wamarekani na Waingereza ulipoanza, Yasmin hakuonekana kuufurahia. Wazungu wengi walikuwa wakiuawa sana jambo ambalo kwa upande mwingine kama binadamu likaonekana kumuumiza.

Huku kazi zile za kuwateka wazungu zikiendelea, kuna wazo moja ambalo likamjia kichwani mwake. Kitu ambacho alikifahamu kwa wakati huo ni kwamba wazungu wengi walikuwa na fedha na walikuwa radhi kukusaidia endapo tu ungeonyesha msaada kwao kutoka kwako. Hapo ndipo alipoanza mchakato mzima wa kutaka kutafuta wazungu ambao walikuwa wakitekwa na kisha kuwaokoa.

“Kuna watu ambao itabidi wachinjwe leo asubuhi, tena mbele ya kamera na kuutuma mkanda wa video nchini mwao” Jabrouz aliwaambia watu wake mara baada ya kuelezwa juu ya kukamatwa kwa Brian na Erick.

“Watu gani?” Yasmin aliuliza.

“Wamarekani wawili. Mmarekani mweupe na mweusi” Bwana Jabrouz alisema huku akionekana kuwa na hasira.

“Kwa hiyo nifanye nini mkuu?”

“Unatakiwa kwenda kusimamia kila kitu huko. Simamia shughuli yote na kisha kuniletea ripoti pamoja na mkanda huo” Bwana Jabrouz alimwambia yasmin.

“Nitafanya hivyo mkuu” Yasmin alisema huku akipiga saluti.

“Hakikisha kila kitu kinakamilika”

“Ndio mkuu” Yasmin alisema na kupiga tena saluti.

Hapohapo akatakiwa kuondoka kuelekea katika sehemu ambayo watu hao walitakiwa kuchinjwa huku ikiwa imefikia saa kumi na mbili kasoro asubuhi. Yasmin akachukua gari ambalo lilikuwa limeandaliwa kwa ajili ya mizunguko yake ya hapa na pale na kisha kuelekea kule ambapo alikuwa akitakiwa kwenda huku moyo wake ukiwa na furaha, kilioa chake cha miezi yote kikaonekana kuwa mwisho wake siku hiyo.

“Nitawaua wote. Nitaua kwa ajili ya afya ya Rahim” Yasmin alijisemea huku akiikoki vizuri bunduki yake.

*****

Bado Yasmin alikuwa akiendesha gari kwa kasi, bunduki zake alikuwa ameziandaa vizuri kwa ajili ya kufanya mauaji kwa Waarabuambao walikuwa wamewateka Brian na Erick. Kichwa chake kwa wakati huo kiliuwa kikimfikiria mdogo wake, Rahim tu. Alimchukia sana Jabrouz, aliuchukia pia upande ambao alikuwepo kwa muda huo.

Moyoni mwake aliamini kwamba kama Jabrouz angempa kiasi kile cha fedha ambacho alikuwa akikihitaji basi kwa wakati huo tatizo lake lingekuwa linaelekea mwishoni kabisa. Alimchukia sana kwa sababu hakutaka kumsaidia japokuwa alikuwa na uwezo mkubwa wa kumsaidi. Yasmin alijiona kufanya kazi kubwa sana katika maisha yake pale kazini lakini mwisho wa siku akajiona kama kusalitiwa.CHANZO : http://deusdeditmahunda.blogspot.com/

Mawazo yake ya kuwaua wenzake ambao walikuwa wamemshikilia Brian na Erick bado yalikuwa yakiendelea kuwa kichwani mwake. Kadri safari ile ilivyozidi kusonga mbele na ndivyo ambavyo hasira zake zilivyozidi kumpanda zaidi na zaidi. Bunduki zake alikuwa ameziweka vizuri, mara baada ya kufika akasimamisha gari lake na kuanza kuelekea ndani ya jengo hilo.

Hakukuwa na mtu ambaye alikuwa na wasiwasi nae, kila mmoja alikuwa akimkaribisha huku akiwa na tabasamu usoni mwake. Katika kipindi hiki Yasmin alionekana kuwa tofauti, hakuwa na sura iliyojaa tabasamu, katika kipindi hiki alikuwa mtu mwenye sura ya tofauti kabisa, sura ambayo ilikuwa ikionekana kuwa na hasira za kufanya jambo lolote baya.

Alichokifanya, akaanza na hao hao waliokuwa wakimpokea kwa nyuso za tabasamu na kisha kuingia ndani. Milio ya risasi haikusikika kabisa kutokana na kuwa na chombo cha kuzuia mlio wa risasi. Kwa kila ambaye alikuwa akimpokea alikuwa akimuua tu. Bado alikuwa akielekea mbele zaidi, damu zilikuwa zikiendelea kumwagika ndani ya jengo lile mpaka pale ambapo aliufikia mlango wa kuingilia katika uwanja mkubwa ambao uliwekwa maalumu kwa ajili ya kuwachinja watu mbalimbali, hasa waandishi wa habari.

Alichokifanya ni kuanza kuangali risasi ndani ya bunduki yake, hakukuwa na risasi hali iliyomfanya kuchukua bunduki kutoka kwa mmoja wa watu ambao alikuwa amewaua na kisha kuufungua mlango ule. Hakutaka kuuliza kitu chochote kile, alichokifanya ni kuanza kuwaua wale watu ambao walikuwa wamewashikilia Brian na Erick.

Hakutaka kuchukua muda mrefu mahali hapo, alipoona kila kitu amemaliza na ndipo akawachukua na kuanza kuondoka nao kuelekea katika nyumba ambayo alikuwa akiishi pamoja na mdogo wake, Rahim ambaye alikuwa mgonjwa kitandani. Kichwa chake kwa wakati huo kilikuwa kikiendelea kumfikiria mdogo wake, kwa jinsi alivyoweza kuwasaidia Brian na Erick, aliamini kwamba nao wangeweza kumsaidi.

“Kwa hiyoyo wewe unataka tumsaidie nini?” Brian alimuuliza Yasmin huku akimwangalia Rahim ambaye alikuwa kitandani.

“Kumuwekea ini jingine”

“Si umpeleke hospitali?”

“Tatizo si kwenda hospitali, tatizo ni kulipa gharama za mtu ambaye atakuwa radhi kutoa ini” Yasmin alimjibu.

“Basi itakupasa kutoa ini lako”

“Hilo ndilo nililolifikiria lakini bado tatizo litakuwa gharama, hawatoi ini bure kuna gharama za kulipia pia” Yasmin alimwambia Brian.

“Kwa hiyo shida yako ni fedha?”

“Ndio” Yasmin alijibu.

Brian akakaa kimya kwa muda huku akimwangalia Yasmin, uso wa Yasmin ulionyesha dhahiri kwamba kwa wakati huo alikuwa akihitaji sana fedha. Brian hakujua ni aina gani ya msaada ambo alitakiwa kumsaidi, hakuwa na fedha katika kipindi hicho, fedha zake zote zilikuwa katika akaunti yake. Kwa kile kitendo alichokifanya Yasmin cha kuwaokoa maisha yao, aliona dhahiri kwamba kumsaidia binti huyo kiasi hicho cha fedha kisingekuwa kinatosha kusema asante.

Wazo jingine likamjia kichwani. Tayari alikuwa na uhakika kwamba Yasmin alikuwa akifahamiana sana na wale watu, kwa hiyo mpaka kipindi hicho alichokuwa akikitaka ni kuomba msaada wa maswali mengi ambayo yalikuwa yakimtatiza kichwani. Ni kweli kwamba alikuwa akiifahamu sehemu ambayo Wamarekani na Waingereza walipokuwa wakipelekwa jijini Baghdad mara baada ya kukamatwa ila alihitaji kuzifahamu sehemu nyingine zaidi.

“Kuna kitu nitahitaji unaisaidie” Brian alimwambia Yasmin.

“Kitu gani?”

“Wamarekani wanapotekwa hupelekwa wapi?” Brian alimuuliza.

“Wengi huwekwa hapa hapa Baghdad ila wengine hupelekwa Karadah, kusini mwa nchi hii ya Iraq” Yasmin alimwambia.

“Kwa nini wanatenganishwa hivyo?”

“Kwa sababu ya usalama tu ila mara nyingi watu ambao hupelekwa huko basi huwa katika hatua za mwisho za kuuawa” Yasmin aliwaambia.

“Ni lazima twende huko. Tena sasa hivi ikiwezekana” Brian alimwambia Yasmin ambaye alionekana kushtuka.

“Twende sasa hivi?”CHANZO : http://deusdeditmahunda.blogspot.com/

“Ndio”

“Hapana. Hiyo ni sehemu hatari sana”

“Hata kama. Ni lazima twende huko” Brian alimwambia Yasmin.

“Na vipi kuhusu msaada ninaotaka mnipatie?” Yasmin aliuliza.

“Tukirudi nitakusaidia na mdogo wako kurudi katika hali ya afya njema” Brian alimwambia Yasmin.

“Hapana. Nitakuamini vipi?”

“Kama ulivyotuamini na kuja kutuokoa” Brian alimwambia Yasmin.

Maneno ambayo alikuwa akiongea Brian kwa wakati huo yakaonekana kuwachanganya kupita kawaida, alionekana kuwa king’ang’anizi sana. Hakuijua sehemu hiyo ilikuwa na ulinzi wa namna gani mpaka kufanya kutamani kwenda sehemu hiyo. Kadri Yasmin alipokuwa akizidi kumkataza kwenda kule lakini Brian hakutaka kuelewa kitu chochote kile, alikuwa aking’ang’ania waondoke hapo Wahit na kuelekea Karadah ndani ya jiji hilo hilo la Baghdad.





Jabrouz alionekana kuchanganyikiwa mara baada ya kupewa taarifa kwamba watu wake walikuwa wameuawa na wale watu ambao alitegemea kwamba wangechinjwa kutoroka. Mwili wake ulikuwa ukimtetemeka kwa hasira, hakujua ni kwa namna gani watu wale walishindwa kuwadhibiti Brian na Erick mpaka kuwashinda nguvu na hivyo kutoroka kwa kuua watu wengi.

Alichokifanya mahali hapo mara baada ya kupewa taarifa ile ni kuanza kuondoka na kuelekea katika jengo lile. Kila kitu ambacho alikuwa ameambiwa ndicho ambacho alikuwa amekutana nacho huko. Uso wake ukakunjamana kwa hasira, kijasho chembamba kikaoekana kikianza kumtoka huku akikuja ngumi.

Akaawaagiza watu wake wauchukue mkanda wa kamera ambao ulikuwa umechukuliwa video kidogo ungeweza kumpa majibu ya kitu ambacho kilikuwa kimetokea. Mkanda ukachukuliwa na kisha kukabidhiwa mkononi mwake.

Safari ya kuelekea sehemu ilipokuwa makao yao makuu kuanza. Alipofika hakutaka kuchelewa, akauchukua ule mkanda na kuuweka kwenye deki ya televisheni na kisha kuanza kuuangalia.

Aliona vizuri kabisa katika kipindi kile ambacho Brian alikuwa ameshikwa huku akitaka kuchinjwa. Mara milio ya riasi ikaanza kusikika mahali hapo na watu wote kuuawa pamoja na watu ambao walikuwa wakitaka kumchinja Brian. Mkanda haukukatika, bado ulikuwa ukiendelea kuonyesha. Mara Yasmin akaonekana mahali hapo akimfuata Brian na kuanza kumuinua huku akizikusanya bunduki ambazo zilikuwa mahali hapo.

Jabrouz hakuamini kile ambacho alikuwa akikiona mahali pale, hakuamini kama mtu ambaye alikuwa amemuamini sana, Yasmin ndiye ambaye alikuwa amefanya jambo kama lile. Kwake, huo ukaonekana kuwa usaliti mkubwa, hakuamini kama Yasmin angeweza kumsaliti kwa namna ile. Alichokifanya huku akionekana kuwa na hasira nyingi, akawaita vijana wake mahali hapo na kuwapa amri moja tu.

“Nataka ndani ya masaa mawili Yasmin awe ameuawa na kichwa chake kiletwe mezani kwangu” Jabrouz aliwaambia watu wake.

“Sawa mkuu” Vijana wale walijibu na kisha kutoka ndani ya nyumba ile na kuanza kuelekea katika nyumba ambayo alikuwa akiishi Yasmin.

Jabrouz akakaa kitini huku akizishika shika ndevu zake, kichwa chake kilikuwa kimechanganyikiwa sana, hakuamini kama kweli Yasmin angekuja kumsaliti kwa namna ile kwani ndiye alikuwa mwanajeshi wake ambaye alikuwa akimuamini kupita kawaida.

“Nitakitaka kichwa chake tu” Jabrouz alijisemea huku akijipiga ngumi pajani mwake.

*****

Magari yalikuwa yakiendeshwa kwa mwendo wa kasi kuelekea katika nyumba ambayo alikuwa akiishi Yasmin. Vichwani mwao kwa wakati huo walikuwa na kitu kimoja tu ambacho kamwe wasingeweza kukisahau kabisa, kumuua Yasmin na kukipeleka kichwa chake katika mikono ya kiongozi wao, Jabrouz. Safari bado ilikuwa ikiendelea kama kawaida huku wakiziandaa bunduki zao vilivyo.

Watu ambao walikuwa barabarani walipokuwa wakiyaona magari hayo mawili yakija kwa kasi, wakasogea pembeni na kuyaruhusu kupita. Hakukuwa na mtu ambaye alionekana kuishangaa sana hali hiyo kwani ilikuwa imekwishazoeleka hasa ndani ya jiji hilo la Baghdad.

“Mlimuelewa mkuu?” Jamaa mmoja aliwauliza wenzake.

“Ndio”

“Alisema nini?”

“Tumuue Yasmin”

“Kingine?”

“Tumpelekee kichwa chake”

“Sawa sawa. Hakuna huruma huku. Mmesikia?”

“Ndio”

Walichukua muda wa dakika kumi na tano na ndipo wakafika ndani ya eneo la nyumba hiyo, kwa kasi ya ajabu tena hata magari hayo hayajasimama, wakarukia chini na kuanza kusogea ndani ya nyumba ile kwa mwendo wa tahadhari kwani walijua fika kwamba Yasmin haku mtu wa kumletea mchezo kabisa. Wakaanza kuufungua mlango na kisha kuingia ndani ya nyumba ile huku wengine wakiwa wameizunguka nyumba ile kwa nje.

Wakaanza kuinia katika kila chumba ndani ya nyumba ile, hakukuwa na mtu yeyote yule. Kila mmoja alionekana kutokuelewa kabisa, walijua fika kwamba Yasmin alikuwa amekwenda nyumbani kwake, sasa kwa nini wakati huo hakuwa huko? Tena mbaya zaidi hata mdogo wake, Rahim hakuwa akionekana kitandani na wakati alikuwa mgonjwa mahututi.

Walichokifanya ni kupiga simu kwa Jabrouz na kumpa taarifa juu ya hali ambayo walikuwa wamekutana nayo ndani ya nyumba ile. Jabrouz akachanganyikiwa, tayari Yasmin akaonekana kumzidi ujanja hadi yeye mwenyewe.

“Mnasemaje?” Sauti ya Jabrouz ilisikika ikiuliza kwa hasira.

“Hayupo”CHANZO : http://deusdeditmahunda.blogspot.com/

“Hata mdogo wake?”

“Ndio. Wote hawapo” Jamaa yule alijibu.

“Hakikisheni mnamtafuta na kumkamata. Msipomkamata huku msije kwa sababu naweza nikawaueni kwa kukosa umakini kazini” Jabrouz alisema kwa hasira na kisha kukata simu.

Moja kwa moja wakatoka ndani ya nyumba ile na kuelekea nje. Wakaanza kuangalia huku na kule lakini hakukuwa na dalili za uwepo wa Yasmin mahali pale. Walichokifanya ni kuelekea nyumba ya jirani na kisha kuwauliza. Kutokana na woga ambao walikuwa nao watu hao ambao waliulizwa, wakajikuta wakitoa maelekezo ya kutosha kabisa.

“Wameelekea katika njia hii ya kwenda Karadah”

“Walikuwa wawili au zaidi?”

“Walikuwa wanne ila mdogo wake alikuwa amembeba”

“Sawa. Tunashukuru kwa msaada wao”

Wote wakaingia ndani ya gari, tayari akili zao ziliwaambia kwamba katika kipindi hicho Yasmin alikuwa njiani kuelekea Karadah. Mioyo yao ilikuwa na wasiwasi zaidi, walijua fika kwamba kulikuwa na uwezekano wa Yasmin kuelekea katika kambi yao ya kuwahifadhi mateka iliyokuwa huko Karadah na kisha kuwaua watu waliokuwa huko.

Walichokifanya ni kuwapigia simu watu ambao walikuwa katika kambi hiyo na kuwapa amri kwamba kama Yasmin angefika mahali hapo, auawe kwani hilo ndilo lilikuwa agizo kutoka kwa mkubwa wao, Jabouz ambaye alikuwa na hamu ya kukiona kichwa cha Yasmin kikiletwa mezani kwake.

Waliendelea na safari na baada ya muda wa dakika kumi wakaanza kuingia katika mji mdogo wa Karadah. Machoyao hayakutulia, walikuwa wakiangalia huku na kule kuona kama wangeweza kuliona hata gari ambalo alikuwa akilitumia Yasmin katika mizunguko yake ya kila siku.

“Hebu rudi nyuma” Jamaa ambaye alionekana kuwa kiongozi ambaye alikaa mbele alimwambia dereva ambaye akalisimamisha na kuanza kulirudisha nyuma.

“Lile pale. Gari lake lile pale” Kiongozi yule alisema huku akiichukua bunduki yake.

Wote wakaanza kuteremka chini na kuanza kuelekea katika sehemu ile ambayo ilikuwa na gari lile. Kitu cha kwanza wakaanza kuliangalia gari lile, lilikuwa ni gari ambalo alikuwa akilitumia Yasmin. Wakachungulia ndani ya gari, hawakuona mtu yeyote yule. Vichwa vyao vikajua kwamba Yasmin alikuwa amefika mahali hapo na hivyo kuingia ndani ya nyumba hiyo.

Walichokifanya ni kuanza kutembea kwa mwendo wa kunyata na kisha kuusukuma mlango ambao ukafunguka na kisha kuingia ndani huku wakitanguliza bunduki zao mbele. Ndani, wakinamama pamoja na watoto wao ndio ambao walikuwa wamekaa huku wakiangalia televisheni. Kila mmoja akaonekana kushtuka, hawakuamini kama kuna watu wangeingia mahali pale huku wakiwa na bunduki mikononi.

“Wako wapi?” Kiongozi yule aliuliza kwa sauti kubwa iliyojaa mikwaruzo.

“Wakina nani?” Mwanamke mmoja aliuliza huku akionekana kuwa na woga.

Hawakutaka kuongea zaidi, walichokifanya ni kuanza kuelekea katika vyumba vilivyokuwa ndani ya nyumba hiyo. Kila mmoja alikuwa na uhakika kwamba watu ambao walikuwa wakiwatafuta walikuwa ndani ya nyumba ile. Waliingia ndani ya chumba kimoja mpaka kingine lakini kote huko hawakuambulia kitu jambo ambalo lilionekana kuwashangaza sana.

“Wako wapi?” Kiongozi yule aliuliza huku akiwa na hasira zaidi.

“Wakina nani?” mwanamke yule aliuliza swali ambalo lilionekana kuwakasirisha zaidi.

Walichokifanya ni kumuinua mwanamke yule na kisha kuanza kuelekea nae nje na kisha kumuonyshea gari lile. Wote ndani walibaki kimya, uwepo wa bunduki mbele ya nyuso zao ulionekana kuwatisha kupita kawaida. Mwanamke yule akaliangalia lile gari, alionekana kushtuka kwani hakujua kama nje ya nyumba ile kungekuwa na gari ambalo lilipakiwa.

“Wako wapi waliokuja na gari hili?” Kiongozi yule aliendelea kuuliza.

“Sijui. Hatujui lolote kuhusiana na gari hili” Mwanamke yule alisema huku woga ukionekana dhahiri usoni mwake.

Jibu ambalo alikuwa amelitoa likaonekana kumkasirisha kila mmoja. Ingwezekana vipi mtu kupaki gari ndani ya uwanja wa nyumba hiyo huku wenye nyumba wakiwa hawasikii kitu chochote kile? Iliwezekana vipi hata muungurumo wa gari hawakuusikia? Kila swali ambalo walikuwa wakijiuliza mahali pale, walimuona mwanamke yule kuwadanganya kwa kuwaficha kitu fulani.

“kwa hiyo haufahamu kitu chochote kuhusiana na gari hili?” Kiongozi yule alisema huku akiikoki bunduki yake.CHANZO : http://deusdeditmahunda.blogspot.com/

“Sifahamu” Mwanamke yule alijibu huku akiapa.

Kiongozi yule akamnyooshea bunduki mwanamke yule huku akimsisitizia kumwambia ukweli juu ya watu ambao walikuwa wamekuja ndani ya eneo la nyumba ile na kulipaki gari lile mahali pale. Japokuwa alikuwa amenyooshewa bunduki lakini mwanamke yule alikuwa akisisitiza kwamba hakuwa amemuona mtu yule ambaye alikuwa amekuja mahali pale na kulipaki gari lile.

“Nakuhesabia mpaka tatu nitataka uniambie wapo wapi” Kiongozi yule alimwambia mwanamke yule ambaye alianza kulia kama mtoto huku akiendelea kusisitiza kwamba hakuwa amemuona mtu ambaye alipaki gari lile ndani ya eneo la nyumba yake.

“Moja” kiongozi yule alianza kuhesabu lakini mwanamke yule aliendelea kusisitiza kwamba hakumuona mtu aliyepaki gari lile mahali pale.

“Mbili” Kiongozi aliendelea.

“tat….” Kiongozi alisema na mara ghafla milio ya risasi ikaanza kusikika mahali pale.







ITAENDELEA