Search This Blog

Sunday, 22 May 2022

THE LAST SUMMER IN TANZANIA - 4

 







    Simulizi : The Last Summer In Tanzania

    Sehemu Ya Nne (4)



    “Stop Elizabeth! Stop! Please don’t come closer, your father will find out,” (Acha Elizabeth! Acha! Tafadhali usisogee karibu, baba yako atajua) alisikika Mickey akimwambia Elizabeth kwa sauti ya chini ambayo alihakikisha isingeweza kusikika mpaka chumbani kwa wazazi wa binti huyo.

    “Are you going to tell him?” (Utamwambia?)CHANZO:  https://deusdeditmahunda.blogspot.com/

    “No! But he will find out, please! Stop,” (Hapana! Lakini atajua tu, tafadhali, acha) alisema Mickey huku akionekana kuwa na hofu.

    Wawili hao walikuwa wamekaa sebuleni, giza lilikuwa limeingia huku saa ya ukutani ikionyesha kwamba tayari ilikwishatimia saa moja usiku. Mickey hakutaka kubaki nyumbani hapo, siku nyingine, muda kama huo tayari alikuwa amekwishaondoka lakini siku hiyo hali ilikuwa tofauti kabisa.

    Elizabeth hakutaka kuona Mickey akiondoka, alitaka kumuona akikaa mpaka asubuhi. Walitulia sebuleni huku wakiangaliana tu, macho ya Mickey yalionyesha wasiwasi mwingi kwani kila alipokuwa akimwangalia Elizabeth, aliyasoma macho yake na kugundua ni kitu gani msichana huyo alitaka kukifanya.

    Hata kabla hajafanya chochote kile, msichana huyo akaanza kumsogelea kochini pale huku akiuandaa mdomo wake kukutana na mdomo wa Mickey kitu kilichomuongezea hofu kubwa kijana huyo.

    Alimheshimu mzee Kenz, alimchukulia kama baba yake, kila alipokuwa akimwangalia msichana huyo na kile alichotaka kukifanya, kichwa chake kilimkumbuka mzee huyo siku ambayo alimkaribisha ndani ya nyumba hiyo na kumuonya kuhusu tabia mbaya ambayo angejaribu kuifanya kwa binti yake, basi angeweza kumuua.

    Bado alimkataza Elizabeth kufanya kile alichokusudia kukifanya, kwa msichana huyo, hilo lilikuwa jambo gumu, tayari mwili wake ulipata mhemko wa hali ya juu, hakuwa radhi kumuona Mickey akiondoka nyumbani kwao pasipo kumnyonya mdomo.

    Alikuwa binti mdogo lakini hakuweza kuwa msiri, hisia zake za mapenzi zilikuwa wazi na alikuwa tayari kumuonyeshea mvulana huyo kwamba alikuwa akimpenda na hakutaka kumpoteza.

    Huku akiogopaogopa, ghafla akajikuta mdomo wake ukikutana na mdomo wa Elizabeth, na pasipo kutarajia, wakaanza kubadilishana mate.

    Alikataa kwa kuwa alijua kwamba angejisikia vibaya lakini baada ya kitendo kile kutokea, akajikuta akivikunjakunja vidole vyake kwa raha aliyokuwa akiisikia, pasipo kupenda, akaikuta mikono yake ikienda kifuani mwa Elizabeth na kuanza kukipapasa.

    Huo ukawa mwanzo wa mchezo wao mchafu, ratiba ya Mickey kuondoka ndani ya nyumba hiyo ikabadilika, hakuwa akiondoka jioni, alisubiri mpaka giza liingie ndiyo aondoke nyumbani hapo.

    “Itakuwaje baba yako akijua?” aliuliza Mickey, katika kipindi chote walichokuwa wakifanya mchezo huo, siku zote alikuwa akisikia hofu moyoni mwake.

    “Hatofanya kitu.”

    “Mhh!”

    “Ndiyo! Kwanza atajuaje? Unafikiri nitamwambia, hawezi kujua, niamini.”

    “Sawa! Lakini sisi bado wadogo, hukumsikia mama alivyosema siku ile kwamba mpaka tukue?”

    “Hapana! Mama alitudanganya kwa kuwa hakutaka tuwe karibu. Nimekwishakua, si unaona kifua changu kilivyokuwa kikubwa!”

    “Elizabeth! Lakini mbona tunawahi sana kufanya mchezo huu, unajua namuogopa sana baba yako!”

    “Usimuogope, hawezi kufanya kitu.”

    “Una uhakika?”

    “Ndiyo! Hebu sogea karibu yangu!”

    “Hapana, sogea wewe.”

    “Sawa.”

    Japokuwa hawakuwahi kufanya mapenzi, lakini usiku huo ulikuwa ni wa burudani kwao wote, walikumbatiana na kupapasana hapa na pale, miili yao ilishikwa na mihemko lakini kila mmoja aliogopa kuvua nguo zake, hivyo wakabaki wakipapasana tu kochini.

    Hakukuwa na mtu yeyote ndani ya nyumba hiyo zaidi yao na wafanyakazi ambao muda wote walikuwa jikoni na sehemu nyingine.

    Waliendelea kupapasana sebuleni pale na mwisho wa siku, hali hiyo ikaonekana kuwashinda, walichokifanya ni kuanza kuvuana nguo. Kwa wakati huo, kila mmoja alikuwa akiwaza lake, hofu aliyokuwa nayo Mickey ikamtoka kabisa, hakufikiria tatizo ambalo angelipata, kitu pekee alichokuwa akikifikiria kwa wakati huo ni kuuridhisha mwili wake tu.

    “Siku ukileta ujinga wako kwa binti yangu! Nitakuua na mwili wako kuutupa porini uwe chakula cha ndege na wanyama,” aliisikia sauti ya bwana Kenz kichwani mwake, maneno hayo yalikuwa yakijirudia mara kwa mara kiasi kwamba nguvu za kufanya mapenzi zikaanza kumtoka.

    “Subiri kwanza....” alisema Mickey! Wote walikuwa watupu.

    “Ku..na ni..n..i mp..en...zi...?” aliuliza Elizabeth, tayari alikuwa katika ulimwengu mwingine wa kimahaba.

    “Baba yako ataniua”

    “Haw..e...zi...” alisema Elizabeth na kuendelea kumpapasa Mickey.

    Kwa sababu Elizabeth alikuwa amekwishaamua, Mickey hakuwa na jinsi, alichokifanya ni kukubaliana naye.

    Waliendelea kwa dakika zaidi ya kumi huku Eizabeth akijaribu kufanya kila alichoweza kuhakikisha kwamba anamdatisha Mickey. Hakuwa na uwezo kabisa lakini alijaribu kufanya kile alichokuwa akikijua. Waliendelea zaidi lakini ghafla, katika hali ambayo hawakuitarajia, mara mlio wa gari ukaanza kusikika nje ya eneo la nyumba hiyo getini.

    Kama watu walioshtushwa na jambo fulani, wakasimama na kuanza kuangalia nje, geti la umeme likaanza kujifungua na gari kuingizwa kwa kasi kana kwamba dereva alikuwa akiwahi kitu fulani.

    Walipoliangalia gari, lilikuwa ni la mzee Kenz, baba yake Elizabeth. Huku wakiwa hawajui wafanye nini, mlango wa gari ukafunguliwa na mzee huyo kuteremka huku akiwa na bunduki mkononi, akaanza kutembea kwa harakaharaka kuufuata mlango wakuingilia sebuleni.

    Wala hazikupita sekunde nyingi, mlango wa upande wa pili ukafunguliwa na mke wake kuteremka, akaanza kumkimbilia mume wake huku akionekana kuwa na hofu.

    “Kenz...usimuue, naombe usimuue...” alisikika mama yake Elizabeth maneno yaliyowashtua wote wawili pale sebuleni walipokuwa. Bwana Kenz alifura kwa hasira, kijasho kilikuwa kikimtoka na mwili kumtetemeka!

    “Elizabeth! Tumekufa, baba yako amerudi,” alisema Mickey huku akivaa nguo zake kwa haraka sana.

    “Kimbia Mickey! Kimbia baba atakuua,” alisema Elizabeth, hata naye alionekana kuchanganyikiwa.

    “Siwezi! Miguu haina nguvu!”

    “Baba atakuua...Mickey! Kimbia,” alisema Elizabeth huku akionekana kuchanganyikiwa, Mickey akashindwa kukimbia, kila alipotaka kuiinua miguu yake, aliiona kuwa mizito kana kwamba ilifungwa mzigo mkubwa wa mawe, akashindwa kabisa kuondoka, akabaki akitetemeka huku akiwa na hofu kubwa moyoni mwake.



    Bwana Kenz alikuwa mwanaume tajiri aliyekulia nchini Marekani ila alizaliwa nchini Ujerumani na kumfanya kuwa Mjerumani hasa. Mara baada ya maisha kumpiga ndani ya Jiji la Berlin, hapo ndipo alipoamua kwenda nchini Marekani.CHANZO:  https://deusdeditmahunda.blogspot.com/

    Huko, maisha hayakuwa mepesi kama alivyosikia, ili upate kula kila siku basi haukuwa na budi kufanya kazi kwa bidii sana. Kwake, kwa kiasi fulani maisha yalionekana kuwa mateso makubwa, kuingiza kipato cha dola ishirini kwa siku na kutumia dola kumi kwa ajili ya chakula cha siku nzima, hakika ilimuuma mno.

    Alitambua kwamba alifika nchini Marekani kwa kuwa alikuwa mtafutaji, hakutaka kurudi nchini Ujerumani huku akiwa masikini kama alivyokuwa, alitamani kurudi tena nchini humo huku akiwa na utajiri wa kutosha.

    Alichokifanya ni kuanza kuuza baga za Mc Donald karibu kabisa na viwanja wa timu zilizokuwa zikicheza mchezo wa NFL. Maisha yalikuwa magumu lakini kutokana na kuipenda sana biashara hiyo, akajikuta akianza kufanikiwa na kuwa muuzaji aliyejijengea jina kubwa kwa watu waliokuwa wakifika katika viwanja hivyo kwa ajili ya kuangalia mchezo huo.

    Siku zilivyoendelea kwenda mbele, alipoona kwamba jina lake limekuwa kubwa zaidi, hakutaka kuendelea kuwa mfanyakazi wa kampuni hiyo bali alichokifanya ni kuanzisha baga zake mwenyewe. Alijua kwamba angeweza, hivyo kitu alichokifanya ni kumuita rafiki yake kutoka nchini Ujerumani, rafiki aliyekuwa mtaalamu wa kutengeneza baga, huyu alikuwa Hamman, ambaye baada ya kufika, wakaanza kutengeneza na kuuza.

    Hayo ndiyo yalikuwa mafanikio makubwa yaliyowapatia kiasi kikubwa cha fedha na mwisho wa siku kujikuta wakifungua biashara nyingine nyingi.

    Hapo ndipo mafanikio yalipoanzia, japokuwa walipata kiasi kikubwa cha fedha huku akichangia na rafiki yake, mtaalamu wa kutengeneza baga, Hamman lakini halikuwa jambo rahisi, walipambana mpaka kuhakikisha wanatoka na kufanikiwa.

    Baada ya miaka miwili ya mafanikio makubwa ndipo alipoamua kumuoa mwanamke wa Kimarekani, huyu aliitwa Patricia. Alikuwa mwanamke mzuri kwa kumwangalia, upole wake, roho yake ya huruma ndivyo vitu vilivyowavutia watu zaidi.

    Baada ya kuingiza zaidi ya dola bilioni nane kupitia biashara zao, wakaamua kugawana nusu kwa nusu na Hamman. Kutokana na uzoefu mkubwa wa biashara aliokuwa nao, Kenz akafanikiwa zaidi lakini kwa Hamman, fedha zake zikaishia katika michezo ya kamari tu jijini Las Vegas.

    Baada ya kuishi miaka miwili na mkewe, ndipo walipopata mtoto wa kike na kumpa jina la Elizabeth. Walimpenda mtoto wao kiasi kwamba wakamuwekea ulinzi mkali ili asitekwe na watekaji na kisha kuhitaji kiasi kikubwa cha fedha.

    Baada ya miaka kumi na moja, wakati binti yao akivunja ungo, bwana Kenz akaamua kufunga kamera ndogo za CCTV ndani ya nyumba yake kwani hata wafanyakazi wake hakuwa akiwaamini.

    Kila kitu kilikuwa salama lakini baada ya kuanza kumruhusu Mickey ndani ya nyumba hiyo, kukaanza kuonekana mabadiliko makubwa hali iliyomtia wasiwasi na hivyo kuanza kufuatilia kilichokuwa kikiendelea katika kipindi alichokuwa kazini na binti yake kuwa nyumbani na Mickey.

    Kupitia kompyuta zake za ofisini zilizounganishwa na kamera zile, akaanza kugundua michezo waliyokuwa wakiifanya wawili hao jambo ambalo lilimpa hasira kupita kawaida.

    Kwa kuwa hakutaka kufanya mambo yake pasipo kumshirikisha mkewe, akaamua kumuita na kuanza kufuatilia pamoja kile kilichokuwa kikitokea kwani ulikuwa mchezo wa mara kwa mara.

    Waligundua kwamba Mickey hakuwa na kosa ila binti yao, Elizabeth ndiye aliyekuwa akilazimisha wafanye mapenzi jambo ambalo kwa Mickey lilikuwa gumu kukubalika.

    Siku ya tukio hilo lililomtia hasira, bwana Kenz alikuwa ofisini kwake na mke wake, hakutaka kuondoka mapema, alimuita mke wake ili kushuhudia upumbavu uliokuwa ukifanyika ndani ya nyumba yake.

    Waliangalia kila kitu kilichokuwa kikiendelea sebuleni, kitendo cha kuwaona wawili hao wakipapasana, kiliwatia hasira wote, pasipo kutarajia, bwana Kenz akafungua droo yake na kuchukua bunduki yake.

    “Twende nyumbani....!” alimwambia mkewe huku akionekana kuwa na hasira.

    “Bunduki ya nini sasa?”

    “Twende nyumbani...!” alisema bwana Kenz kwa hasira.

    Safari ya kwenda nyumbani ikaanza.

    ****

    Kila mmoja ndani ya nyumba alikuwa akitetemeka, mioyo yao ilijawa na hofu kubwa, kitendo cha kumuona mzee Kenz akija huku akionekana kubadilika kilimtisha kila mmoja.

    Mkononi mwake alikuwa na bunduki ndogo, mwendo wake tu, ulitosha kukwambia kwamba kwa wakati huo mzee huyo alikuwa na hasira zaidi ya siku zote zile. Mickey alitamani kukimbia, lakini kitu cha ajabu, kila alipotaka kufanya hivyo, alishindwa kabisa.

    Bado Elizabeth aliendelea kumsisitiza Mickey kukimbia kwani alijua fika kwamba baba yake alikuwa na hasira kali hivyo kama angemkuta ndani ya nyumba hiyo, ilikuwa ni lazima amuue.

    “Mickey! My dad is coming to kill you, run away,” (Mickey! Baba yangu anakuja kukua, kimbia zako) alisema Elizabeth huku akimpiga kibao Mickey.

    Kibao hicho kikawa kama kimemshtua kutoka katika bumbuwazi alilokuwa nalo, akaangalia vizuri nje, bado mzee huyo alikuwa akipiga hatua za harakahara kuusogelea mlango wa kuingia ndani ya nyumba hiyo.

    Hakukuwa na cha kuchelewa, tayari alikiona kifo kuwa mlangoni, alichokifanya ni kuondoka kwa kupitia mlango wa nyuma, akaanza kukimbia kwenye majani mafupimafupi kuelekea nje.

    Mzee Kenz akaufungua mlango na kuingia sebuleni, mwili wake ulikuwa ukitetemeka kwa hasira, kijasho kilikuwa kikimtoka. Eizabeth ambaye alibaki sebuleni pale, alibaki akiomba msamaha tu huku akimsisitiza baba yake asimuue Mickey kwani ni yeye ndiye alikuwa chanzo.

    “I will kill him! where is he?” (Nitamuua! Yupo wapi?) aliuliza mzee Mickey.

    “Please dad, don’t kill him,” (Tafadhali baba, usimuue) alisema Elizabeth huku akilia.

    Kilio hicho hakikusaidia, bwana Mickey hakutaka kujali, hasira zake zilimkaba kooni, kichwa chake kilivurugika kwani kitendo alichokuwa akikifanya Mickey kilimkasirisha mno.

    Alijaribu kumtafuta katika kila kona sebeuleni pale, Mickey hakuwepo jambo lilimkasirisha mno. Hakutaka kubaki mahali hapo, kwa kuwa mlango wa kwenda nyuma ulikuwa wazi, akajua kwamba kwa namna moja au nyingine Mickey alikuwa ametoka nje kupitia mlango huo, alichokifanya ni kuelekea nje kwa kupitia mlango ule.CHANZO:  https://deusdeditmahunda.blogspot.com/

    Hakukuwa na giza, kulikuwa na mwanga mwingi na wa kutosha kabisa, kelele za mbwa kutoka kwa majirani zilikuwa zikisikika kila wakati kuonyesha kwamba kulikuwa na mtu aliyekuwa akikatiza huko.

    Bwana Kenz hakutaka kuishia hapo, alijaribu kuyapeleka macho yake huku na kule lakini hakuweza kumuona Mickey, moyoni mwake aliumia mno, hakutaka kubaki hapohapo mlangoni bali alichokifanya ni kuanza kumtafuta sehemu mbalimbali ndani ya eneo la nyumba hiyo kwa kuamini kwamba kulikuwa na sehemu aliyokuwa amejificha.

    Alimtafuta sehemu zote kuanzia kwenye eneo la maegesho ya magari mpaka kwenye bustani lakini kote huko, Mickey hakuwepo jambo lililomuongezea hasira mzee huyo.

    Kwa harakaharaka akarudi ndani na moja kwa moja kumfuata Elizabeth, kwa jinsi alivyoonekana kipindi hicho, hakuonekana kuwa na utani hata kidogo, alikuwa amefura kwa hasira na hakutaka kuambiwa kitu chochote kile, alichokuwa akikitaka ni kumwaga damu tu.

    “Where is your nigger?” (Mniga wako yupo wapi?) aliuliza bwana Kenz, alilitumia jina ambalo kwa Mzungu hakutakiwa kulitamka kwa kuwa lilionekana kuwa tusi.

    “I don’t know, please dad, don’t kill him,” (Sifahamu tafadhali baba, usimuue) alisema Elizabeth huku akilia.

    Huku akimwangalia binti yake kwa hasira, ghafla wakasikia alamu ya mlangoni ikianza kulia kumaanisha kwamba kulikuwa na mtu aliyekuwa ameligusa geti.

    Kwa kasi ya ajabu, bwana Kenz akatoka sebuleni hapo na kuanza kuelekea kule getini. Kama ilivyokuwa kwake, hata mke wake na Elizabeth nao wakachomoka na kuelekea huko.

    Kila mmoja alikuwa na uhakika kwamba mtu aliyekuwa ameligusa geti hilo alikuwa Mickey hivyo walikwenda huko ili waweze kumnusuru kutoka katika mikono ya bwana Kenz aliyeonekana kuwa na hasira kali.

    “Stop! Don’t move, I wil shoot you down!” (Simama! Usisogee, nitakupiga risasi) alisema bwana Kenz, mbele yake kulikuwa na mtu, alipozidi kusogea zaidi, alikuwa Mickey ambaye alilishika geti kwa lengo la kulifungua, alipoisikia sauti hiyo tu, akaanza kulia na kuanza kuomba msamaha, bwana Kenz hakutaka kujali, ndiyo kwanza akakikoki bunduki yake.



    Bwana Kenz alionekana kuwa na hasira mno, kila alipomwangalia Mickey getini pale, alitamani kumpiga risasi mfululizo. Tayari alikuwa ameikoki bunduki yake, kilichofuatia mara baada ya kumnyooshea bunduki kijana huyo ni kuifyatua risasi.

    “Aagghh…” kilisikika kilio kutoka kwa Mickey, alikuwa chini huku akiushika mguu wake wa kulia, damu zilimtoka mfululizo, risasi ile ilipenya kwenye mguu wake wa kushoto.

    “What have you done?”(Umefanya nini?) aliuliza bi Patricia, alionekana kuchanganyikiwa, akamsogelea mume wake na kumpokonya bunduki ile.

    Pamoja na hasira zote alizokuwa nazo, mara baada ya risasi ile kupenya mguuni mwa Mickey, bwana Kenz akaanza kujuta, hasira zikapotea na hofu kuanza kumuingia, hakuamini kama alikibonyeza kitufe cha bunduki ile na risasi kutoka.

    Kilio cha sauti kubwa kilisikika kutoka kwa Elizabeth, hakuamini kile alichokuwa akikiona kwamba mpenzi wake, Mickey alipigwa risasi na baba yake.

    Akamsogelea Mickey pale alipokuwa, bado alikuwa akilia kwa maumivu makali, akamshika huku akimpoza asilie kwa maumivu lakini bado kijana huyo aliendelea kulia.

    Maumivu aliyokuwa akiyasikia mahali hapo yalikuwa makubwa mno, aliusikia mguu ukivuta huku akiwa na wasiwasi kwamba mguu wake ulikuwa umetobolewa na risasi ile.

    Pasipo kutarajia, bwana Kenz akaondoka, akalifuata gari lake na kisha kurudi mahali hapo, kilichofuatia, ni kumbeba Mickey na kuanza kumpeleka hospitalini.

    “Dad! Why did you shoot him down?” (Baba! Kwa nini umempiga risasi?) aliuliza Elizabeth huku akilia kwa uchungu.

    “I’m sorry, forgive me!” (Samahani! Nisamehe) alisema bwana Kenz huku akiendesha gari, kijasho chembamba kilikuwa kikimtoka.

    Aliendesha gari huku akiwa amechanganyikiwa, kitendo cha kumpiga risasi Mickey kilimchanganya mno. Kwa wakati huo, moyo wake ukaanza kuwa na majuto kwa kile alichokuwa amekifanya, kila wakati alijikuta akiwa na hamu ya kuomba msamaha kwani uamuzi aliokuwa ameuchukua ulionekana kuwa mzito mno.

    Kilio cha mtoto wake, Elizabeth ndicho kilichomtisha zaidi na kuona kwamba Mickey aliumia mno. Alitamani kumwambia anyamaze lakini hakuwa na nguvu za kufanya hivyo, akabaki akiliendesha gari kwa kasi kubwa lengo likiwa ni kumuwahisha Mickey hospitalini.

    Hawakuchukua muda mrefu, wakafika katika Hospitali ya Maimonides Medical Centre iliyokuwa katikakati ya Jimbo la New York, jijini Brooklyn. Gari hilo lilipokuwa likiingia ndani ya eneo hilo tu, machela moja ikaletwa mahali hapo huku ikisukumwa na manesi wawili walioonekana kuwa shapu.

    Gari liliposimamishwa, mlango ukafunguliwa na Mickey kuteremshwa kisha kupakizwa juu ya machela hiyo na kuanza kusukumwa kuelekea ndani ya jengo la hospitali hiyo.

    Elizabeth hakutaka kumuacha mpenzi wake, aliendelea kuwa naye karibu huku akiambatana naye na machozi yakimbubujika mashavuni mwake, bado moyo wake uliendelea kumuuma huku muda wote akimlaumu baba yake kwa kile alichokuwa amekifanya.

    “Elizabeth! Your dad has shot me down,” (Elizabeth! Baba yako amenipiga risasi) alisema Mickey huku akilia kwa maumivu makali.

    “I’m sorry baby! Please forgive him,” (Samahani mpenzi! Tafadhali msamehe) alisema Elizabeth huku akiendelea kulia.CHANZO:  https://deusdeditmahunda.blogspot.com/

    Machela iliendelea kusukumwa mpaka katika chumba cha upasuaji kilichokuwa na mlango ulioandikwa I.C.U (Intensive Care Unit) na kisha kuingizwa ndani huku Elizabeth akitakiwa kubaki nje ya chumba kile.

    Elizabeth hakunyamaza, bado aliendelea kulia kwa uchungu. Lawama zake zote zilikuwa kwa baba yake, kitendo alichokuwa amekifanya kilimuumiza mno. Alibaki kitini huku akilia tu, hata wazazi wake walipokuja na kuanza kumfariji, hakufarijika zaidi ya kuendelea kulia zaidi.

    Madaktari walikuwa wakipokezana kuingia ndani ya chumba hicho huku kila mtu akionekana kuwa na haraka, kila walipotaka kumsimamisha daktari mmoja ili kumuuliza juu ya kilichokuwa kikiendelea ndani ya chumba kile, hakukuwa na daktari yeyote aliyesimama.

    Bwana Kenz alikuwa na kazi kubwa ya kumuomba msamaha binti yake kwa kile alichokuwa amekifanya, kilimuumiza na kumuwekea majuto makubwa moyoni mwake. Japokuwa aliona kupitia kamera zilizokuwa ndani kwamba binti yake alitaka kufanya mapenzi na Mickey, lakini hiyo haikuwa sababu ya kujitosheleza kumpiga risasi Mickey.

    “Mwambie anisamehe! Sikukusudia kufanya vile, ni hasira tu,” alisema bwana Kenz.

    “Baba! Lakini kwa nini? Kwa nini umeamua kufanya hivi?” aliuliza Elizabeth huku akilia.

    “Ni hasira tu. Nilichanganyikiwa!”

    “Sikupendi baba! Ninakuchukia, sikupendi baba!” alisema Elizabeth huku akionekana kuwa na hasira.

    “Nisamehe binti yangu!”

    “Siwezi kukusamehe! Siwezi kukusamehe baba....!” alisema Elizabeth huku akilia.

    Hakutaka kubaki mahali hapo, alichokifanya ni kukimbia na kuelekea nje huku akilia tu. Kila mmoja akayahofia maisha ya Elizabeth, walichokifanya ni kuanza kumfuata huku nao wakikimbia.

    Alipofika nje ya hospitali hiyo, akaendelea mbele kuelekea upande mwingine wa barabara. Japokuwa kulikuwa na magari mengi yaliyokuwa yakipita, Elizabeth hakuogopa, alizidi kusonga mbele huku akiendelea kupiga hatua kwenda mbele zaidi.

    Bwana Kenz na mkewe, Patricia wakafika mpaka katika barabara ile, wakaanza kuangalia huku na kule, hawakuweza kumuona Elizabeth. Kila mmoja akabaki na mshtuko, hawakuamini kwamba kwa kitendo kile kilichokuwa kimetokea, binti yao angeamua kukimbia na kuelekea pasipojulikana.

    “Amekwenda wapi?” aliuliza bwana Kenz.

    “Sijui, labda kule, twende tukamwangalie,” alisema bi Patricia, bila kupoteza muda, wakaanza kuelekea huko.

    Walijitahidi kumtafuta kadiri walivyoweza lakini hawakuweza kumuona, kila mmoja akaonekana kuchanganyikiwa kwani halikuwa jambo jepesi kwa binti yao kuchukua uamuzi mbaya na wa haraka kama ule.

    Walimtafuta zaidi lakini matokeo yakawa vilevile, walipoona kwamba wameshindwa kabisa, wakaamua kurudi nyumbani huku wakiamini kwamba binti yao alikuwa ameelekea huko.

    Walipofika, kitu cha kwanza kabisa ni kwenda chumbani kwake, Elizabeth hakuwepo, baada ya hapo wakaanza kumtafuta na sehemu nyingine za nyumba hiyo lakini majibu yalikuwa yaleyale, binti yao hakuwepo.

    Walichanganyikiwa, usiku ulikuwa umekwenda sana huku ikiwa imekwishafika saa tatu, lakini hakukuwa na dalili za kuwepo kwa binti yao.

    Waliendelea kusibiri huku wakimuomba Mungu amlete binti yao nyumbani hapo. Dakika zikakatika huku masaa yakisonga mbele, mpaka inatimia saa sita usiku, bado Elizabeth hakutokea nyumbani hapo jambo lililowahuzunisha wote wawili.

    “Nini kimetokea?” alijiuliza bi Patricia huku akiwa na wasiwasi mwingi.

    “Bila shaka atakuwa amekufa,” ilisikika sauti kichwani mwake, hakujua kama ni sauti ya Mungu, yake au ya shetani, ikamtia hofu zaidi.



    Elizabeth alikuwa akilia tu, moyo wake ulikuwa kwenye maumivu makali mno, alimchukia baba yake kisa tu alimpiga risasi mvulana aliyekuwa akimpenda na kumthamini kuliko wote. Kadiri alivyokuwa akitembea ndivyo alivyokuwa akiumia zaidi na machozi kumbubujika.

    Kichwa chake kilimfikiria Mickey tu, hakuwa radhi kuona mvulana yule akiendelea kupata mateso na wakati alikuwepo. Hakutaka kurudi nyumbani, kwa kuwa alimwambia baba yake kwamba alikuwa akimchukia, hivyo hata kurudi nyumbani hakutaka.

    Kila alipokuwa akipita, macho yake yalikuwa yakiangalia huku na kule, alikuwa na hofu moyoni mwake, mazingira ya usiku yalivyoonekana, yalimuogopesha.

    Aliendelea kutembea kusonga mbele, bado moyo wake ulijawa hofu kwa kuwa hakutaka kuonwa na wahuni wowote ambao walikuwa na tabia ya ubakaji. Alipiga hatua mpaka alipoona sehemu ambayo kulikuwa na nyumba moja kubwa ya ghorofa, moja ya nyumba zilizokuwa zikipangishwa na kisha kupanda ngazi mpaka juu na kutulia karibu kabisa na mlango.

    Hakutaka kuondoka mahali hapo, alibaki akijiinamia huku akiendelea kulia. Muda huo ndiyo alipoanza kufikiria kila kitu kilichokuwa kimetokea kati yake na Mickey, aliikumbuka siku ya kwanza alipokutana naye nje ya maktaba hapohapo New York, alipoanza kuzoeana naye na mwisho wa siku mvulana yule kuanza kuja kwao.

    Kila kitu alichokifikiria wakati huo kikamuumiza, mapenzi aliyokuwa nayo juu ya kijana huyo yalikuwa makubwa mno. Hakuacha kumlalamikia baba yake, kadiri alivyokuwa akimfikiria na ndivyo alivyozidi kumchukia kwa kusababisha kidonda kikubwa moyoni mwake kwa kitendo kile cha kumpiga risasi Mickey.

    “Nitamchukia baba, sitokuja kumpenda maishani mwangu,” alijisemea Elizabeth huku akiendelea kulia.

    Usiku mzima alishinda mahali hapo, hakutaka kwenda sehemu yoyote ile, hakutaka kurudi nyumbani, alikuwa radhi kukaa sehemu yoyote ile lakini si kurudi katika nyumba aliyokuwa akiishi mbaya wake.

    Hakuendelea kubaki macho, japokuwa alikuwa na mawazo mengi lakini kutokana na mchoko aliokuwa nao, akajikuta akichoka na kulala mahali hapo.CHANZO:  https://deusdeditmahunda.blogspot.com/

    Asubuhi ilipofika, aliamshwa na kelele za watu waliokuwa wameamka ndani ya nyumba hiyo. Kutokana na kelele za kujiandaa kwa ajili ya kwenda kazini, akajikuta akiamka na kuanza kuangalia huku na kule.

    Hakuonekana kuwa tofauti na watoto wa mitaani, alionekana kufanana nao kwani hata watu wengi waliokuwa wakipita karibu na nyumba hiyo, walipomuona Elizabeth, walimchukulia kama mtoto wa mitaani asiyekuwa na makazi, hivyo angeweza kulala popote pale.

    “What the hell are doing here?” (Unafanya nini hapa?) aliuliza mwanaume mmoja, alikuwa ametoka nje tayari kwa kuelekea kazini. Alipoufungua mlango mkuu tu, akakutana na Elizabeth.

    “I’m sorry sir,” (Samahani mkuu) alisema Elizabeth, akaanza kuinuka na kuondoka mahali hapo.

    Alikuwa na uchovu mwingi mno, njaa ilikuwa ikimuuma na hakujua ni wapi alitakiwa kwenda. Bado moyo wake haukuwa radhi kurudi nyumbani kwani hakutaka kukutana na baba yake ambaye bado alimuona kuwa mwanaume katili hata zaidi ya Adolf Hitler.

    Kitu kilichomjia kichwani mwake, tena kwa haraka sana ni kwenda hospitalini kwa ajili ya kumuona mpenzi wake aliyepelekwa usiku uliopita mara baada ya kupigwa risasi na baba yake.

    Alipofika hospitalini hapo, akapitiliza mpaka karibu na kile chumba cha wagonjwa mahututi, akakaa kitini na kukiinamisha kichwa chake katikati ya mapaja yake na kuanza kulia tena.

    “Wewe binti...” alisikia sauti ikimuita, kwa harakaharaka akauinua uso wake, alikuwa daktari aliyevaa koti kubwa jeupe huku shingoni akiwa na mashine ya kusikilizia mapigo ya moyo.

    “Unasubiri nini hapa?” aliuliza dokta huyo.

    “Nimekuja kumuona kaka yangu.”

    “Nani?”

    “Anaitwa Mickey!”

    “Alikuwa wapi?”

    “Ndani ya chumba hiki toka jana.”

    “Hapana! Ndani hakuna mtu, atakuwa ametolewa na kupelekwa chumba kingine kwa ajii ya mapumziko. Humu hakuna mtu,” alisema dokta yule.

    “Chumba kipi?”

    “Hebu jaribu kule.”

    Elizabeth hakutaka kuendelea kusubiri, alichokifanya ni kuinuka na kuanza kuelekea kule alipoelekezwa, sehemu iiyokuwa na vyumba kadhaa vya wagonjwa waliopewa muda wa kupumzika mara baada ya kufanyiwa upasuaji.

    Alipoufikia moja ya milango ya vyumba hivyo, akaingia ndani na kuanza kumtafuta mpenzi wake. Hakukuwa na wagonjwa wengi, vitanda havikuwa vingi lakini watu hao wachache waliokuwemo humo, walionekana kuwa na mateso makali.

    Wapo waliokuwa wamening’inizwa miguu juu, wapo waliokuwa wakipumulia mashinde za hewa safi na pia kulikuwepo na wengine walioonekana kukata tamaa ya kuendelea kuishi.

    Madaktari hawakutulia, waliendelea kuwahudumia wagonjwa kwa kuwapa dawa na hata kuwawekea dripu za maji na damu. Elizabeth alitembea ndani ya chumba kile huku akimwangalia kila mgonjwa, bahati mbaya kwake, hakuweza kumuona Mickey.

    Hakutaka kukata tamaa au kurudi alipotoka, alichokifanya akaenda katika vyumba vingine vilivyokuwa na wagonjwa waliopewa mapumziko, baada ya kuzunguka sana, akafanikiwa kumuona mpenzi wake, huku akiwa na moyo wenye furaha, akaanza kumfuata pale kitandani.

    “Mickey mpenzi wangu!” aliita Elizabeth kwa sauti ya chini, sauti yenye upendo wa kutosha, Mickey akayafumbua macho yake, alipomuona Elizabeth, uso wake ukajawa na tabasamu pana.

    “Mbona unaonekana hivyo?” aliuliza Mickey kwa sauti ya chini.

    “Naonekanaje?”

    “Umechoka mno, halafu si nadhifu kama unavyokuwa kila siku.”

    “Kawaida tu.”

    “Hapana, si kawaida yako, hebu niambie,”

    “Sikulala nyumbani!”

    “Unasemaje?”

    “Sikulala nyumbani!”

    “Ulilala wapi?”

    “Barabarani, nje ya nyumba moja hivi.”

    “Elizabeth! Kwa nini?”

    “Nisingeweza kurudi nyumbani, ninamchukia baba yangu, sikutegemea kama angekupiga risasi, na sikutegemea kama kuna siku ningemchukia kama ninavyomchukia” alisema Elizabeth.

    Mickey akabaki kimya, akamwangalia Elizabeth usoni, maneno yake yalifanana na mtazamo aliokuwa akiutumia kumwangalia. Mapenzi yalionekana machoni mwake, Mickey akaonekana kuogopa, Elizabeth alionekana kumaanisha kile alichokuwa akikisema kwamba alimpenda mno.

    Wakabaki wakipiga stori huku msichana huyo akiendelea kusisitiza kwamba alikuwa akimpenda na hakuwa radhi kumuacha maneno ambayo yalimfariji mno Mickey.

    Wala hazikupita dakika nyingi, bwana Kenz, mkewe na polisi wawili wakafika mahali hapo. Elizabeth akakunja sura yake, kitendo cha kumuona baba yake kikamfanya kukasirika zaidi kwani tukio lile la kumpiga risasi mpenzi wake lilikuwa likijirudia kichwani mwake.

    Akajikuta akianza kurudi nyuma huku akikataa baba yake kumsogelea. Bwana Kenz hakutaka kujali, kwa sababu alijua fika kwamba alifanya kosa kubwa kumpiga risasi Mickey, hapohapo akapiga magoti na kuanza kumsogelea binti yake kwa kutembea na magoti, alikuwa akimuomba msamaha binti yake na mwisho wa siku arudi nyumbani.CHANZO:  https://deusdeditmahunda.blogspot.com/

    “Forgive me my daughter! Please, forgive me and come back home,” (Nisamehe binti yangu! Tafadhali nisamehe na urudi nyumbani,” alisema bwana Kenz, alikuwa tayari kuonekana mjinga lakini si kumuona mtoto wake akiondoka nyumbani na kulala sehemu nyingine bila wao kujua yupo wapi.

    “I can’t forgive you, you are a devil....” (Siwezi kukusamehe, wewe ni shetani....) Elizabeth alimwambia baba yake na kuanza kulia tena.

    Kila mmoja akashangaa!



    Hakukuwa na aliyeamini kama maneno yale aliyosema Elizabeth yalitoka mdomoni mwake, kitendo cha kumuita baba yake kwamba ni shetani kilimshangaza kila mtu. Wote wakabaki mdomo wazi, si wao tu, bali hata Mickey mwenyewe alimshangaa mpenzi wake.

    Moyoni aliumia, hakuweza kuzificha hasira zake kwamba alimchukia mno baba yake, alikuwa radhi kuongea kitu chochote kile kwa sababu chuki yake dhidi ya baba yake ilikuwa kubwa.

    Alikuwa na miaka kumi na tatu, lakini tayari hakuwa radhi kumuona mtu akimuingilia katika mapenzi ya dhati aliyokuwa nayo kwa Mickey. Mashavuni alikuwa akibubujikwa na machozi, alishikwa na hasira kali na bado alitamani kuongea maneno mengi ya chuki dhidi ya baba yake ili kumuonyeshea kwamba alikuwa amekasirika.

    Bwana Kenz hakutaka kujali sana, alimpenda mno binti yake na aligundua kwamba alifanya kosa hivyo aliona kwamba huo ulikuwa muda wake wa kuomba msamaha.

    “Naomba unisamehe binti yangu,” alisema bwana Kenz huku akisisitiza kwamba aligundua kuwa alifanya kosa na hivyo alihitaji msamaha kutoka kwa Elizabeth.

    Wagonjwa wote waliokuwa ndani ya chumba kile kikubwa, wakabaki wakimshangaa mzee huyo ambaye hakuonyesha hata tone la aibu mahali hapo. Polisi aliokuja nao walionekana kumshangaa, hawakujua ni kitu gani kilichokuwa kimetokea mpaka mzee huyo kumuomba msamaha binti yake.

    Bi Patricia akamsogelea binti yake na kumsihi amsamehe baba yake, alipoona kwamba msichana huyo ameweka msimamo kwamba asingeweza kumsamehe baba yake, alichokifanya ni kumsogelea na kisha kumkumbatia.

    “Msamehe baba yako! Binti yangu! Msamehe baba yako,” alisema bi Patricia.

    Ilikuwa ni ngumu mno kwa Elizabeth kumsamehe baba yake, kila alipokuwa akimwangalia Mickey kitandani pale, moyo wake ulimuuma mno na kuona kwamba baba yake hakutakiwa kusamehewa hata mara moja.

    Bi Patricia hakunyamaza, kila wakati alimwambia binti yake kwamba alitakiwa kumsamehe baba yake lakini msimamo wa Elizabeth ulikuwa uleule kwamba hakutaka kumsamehe. Hali ilipoendelea hivyo, ndipo mama huyo akamuomba Mickey kwamba amwambie Elizabeth amsamehe baba yake, hivyo kijana huyo kuanza kumuombea mzee huyo msamaha.

    “Msamehe baba yako mpenzi, naomba umsamehe,” alisema Mickey kwa sauti ya chini huku akimwangalia Elizabeth.

    “Lakini amekuumiza Mickey!”

    “Najua, naomba umsamehe tu.”

    “Ila ninamchukia!”

    “Hapana! Hautakiwi kumchukia baba yako, naomba umsamehe mpenzi!” alisema Mickey.

    Maneno ya mpenzi wake yakamuingia na hatimae mwisho wa siku kujikuta akimsamehe baba yake kwa kitendo kile alichokuwa amekifanya.

    Kuanzia siku hiyo, hata baada ya kutoka hospitali, Mickey aliendelea kuwa karibu na binti huyo, walifanya mambo mengi lakini hakukuwa na mtu aliyekuwa tayari kufanya mapenzi mpaka pale watakapofunga ndoa na kuishi pamoja.

    Kwa sababu alikuwa kijana wa mitaani asiyekuwa na elimu yoyote ile, mzee Kenz akaamua kumuanzisha shule Mickey na kuanza masomo yake katika moja ya shule bora kabisa nchini Marekani, Lincoln School iliyokuwa pembezoni mwa jiji la Washington.

    Ukaribu wa watu hao wawili ukaendelea zaidi, mpaka Mickey anafikisha umri wa miaka ishirini huku Elizabeth akifikisha miaka kumi na nane, tayari walifanya mambo mengi kama wapenzi likiwepo suala la kufanya mapenzi kwani kusubiri mpaka ndoa, waliona ni kipindi kirefu mno.

    ****

    Kati ya wanafunzi waliokuwa na akili nyingi katika Shule ya Brighton High School, Mickey alikuwa mmoja wao. Alikuwa kijana mkimya ambaye kila wakati alikuwa akifikiria mambo yake, hakujihusisha kabisa na mambo ya kusoma, kumuona akiwa amekaa sehemu na kujisomea, hilo lilikuwa jambo gumu.

    Darasani alikuwa tofauti, kila alipokuwa akifanya mtihani, aliwaongoza wanafunzi wengine jambo lililomtengenezea heshima kubwa na wengi kumuogopa. Hakuwa akisomea masomo ya sanaa au sayansi, masomo yake yalikuwa ni ya biashara ambapo kila wakati alikuwa akisoma vitabu mbalimbali vilivyowahusu watu walioanzia maisha ya kimasikini na baadae kutajirika kupitia biashara mbalimbali.

    “Jamaa ana akili sana, toka alipokuwa Lincoln alikuwa hivihivi, jamaa ni hatari,” alisema jamaa mmoja aliyekuwa akisoma katika shule hiyo.

    Huo ulikuwa ni mwanzo tu na bado Mickey aliendelea kuonyesha maajabu makubwa. Akawa gumzo shuleni hapo, wanafunzi wengi wakaanza kumsumbua kwa kumtaka wafundishwe mengi kuhusu biashara.

    Mickey hakuwa mchoyo, japokuwa hakuwahi kuwa mfanyabiashara lakini alifanikiwa kuwafundisha watu wengi kuhusu biashara walizokuwa wakizifanya kwa kuwapa mikakati mingi ya kufanikiwa katika biashara zao.

    Mickey akawa genius, hakuwa mfanyabiashara lakini uwezo wake wa kuwafundisha watu kupata fedha ukawa mkubwa. Alikuwa na miaka ishirini lakini uwezo wa kufafanua mambo kuhusu biashara ulimfanya kuonekana kama alikuwa na miaka hamsini.

    Alianzia shuleni hapo lakini kadiri siku zilivyozidi kwenda mbele, akajikuta akialikwa sehemu mbalimbali kwa ajili ya kutoa semina kuhusu biashara. Watu wengi waliokuwa wakishiriki katika semina zake walikuwa vijana wadogo lakini mara baada ya watu wengi kusikia uwezo wake, watu wazima, tena waliokuwa wafanyabiashara wakubwa nao wakaanza kukusanyika kwa ajili ya kumsikiliza Mickey.

    “Kuna watu wanakuhitaji,” alisema mwanafunzi mmoja, zilikuwa siku chache kabla ya kumaliza elimu ya sekondari na kuingia chuoni.

    “Wakina nani?”

    “Sijajua, wamekuja na kukuuliza hivyo nimeambiwa nije nikuite.”

    “Sawa.”

    Alichokifanya Mickey ni kuelekea huko ofisini ili kukutana na watu waliokuwa wamemuulizia, alipofika katika ofisi ya mkuu wa shule, macho yake yakatua kwa watu wawili waliokuwa wamevaa suti nyeusi ambapo baada ya kumuona, wakainuka na kumsalimia.

    Watu hao walikuwa wageni kwake, kila alipokuwa akivuta kumbukumbu ilikuwa kukumbuka ni mahali gani aliwahi kuwaona watu hao, hakukumbuka kitu chochote kile, akabaki akiwaangalia tu.

    “Tunamuhitaji mara moja,” alisema mwanaume mmoja, alikuwa akimwambia mkuu wa shule.

    Hakukataa, aliwakubalia kirahisi kitu kilichomshangaza hata Mickey mwenyewe. Aliondoka na watu wale hadi ndani ya gari lao kubwa na kuanza kuongea naye. Walionekana kuwa watu wenye uwezo mkubwa wa kuongea, katika kila neno walilokuwa wakiongea huku wakiuliza maswali, Mickey aligundua kwamba watu waliokuwa mbele yao hawakuwa watu wa kawaida hata kidogo.

    “Wewe ni genius,” alisema jamaa mmoja.CHANZO:  https://deusdeditmahunda.blogspot.com/

    “Hapana! Watu wanasema hivyo, ila sidhani kama ni kweli,” alisema Mickey.

    “Unafahamu nini juu ya Iraq?”

    “Iraq! Ni nchi ya Kiarabu iliyo chini ya mtawala Saddam Hussein, kuna jingine?” aliuliza Mickey.

    “Unawafahamu wanajeshi waliokwenda huko kupigana?”

    “Siwafahamu, ila ninajua kuna wanajeshi wamekwenda huko.”

    “Unauonaje uwepo wao ndani ya nchi ile, ni sehemu sahihi kuwepo kule kwa kipindi hiki?” aliuliza mwanaume mmoja aliyejitambulisha kwa jina la Paul.

    “Labda naweza kuonekana tofauti, uwepo wao ndani ya nchi ile, si sahihi kabisa. Siwaangalii wanajeshi wale, najaribu kuziangalia familia zao. Kama hakuna umuhimu wa kuwepo kule, kwa nini wawepo? Kuna mengi ya kuzungumza lakini kama nitakutana na rais wetu, George Bush, nitazungumza naye mengi,” alisema Mickey, katika kipindi hicho, nchi hiyo ilikuwa ikiongozwa na aliyekuwa baba wa rais wa baadae wa Marekani, George Bush aliyeitwa George Herbert Bush.

    Walizungumza na Mickey kwa kipindi cha dakika ishirini, waliporidhika, wakaagana naye huku wakiahidi kumtafuta baada ya siku chache. Mickey akabaki na mawazo, suala la kuambiwa na watu wale kwamba wangeweza kumuona baada ya siku chache lilimchanganya mno, hakufahamu watu wale walikuwa wakina nani na walihitaji nini kutoka kwake.

    “Mpenzi!” alimuita Elizabeth simuni.

    “Nipo mpenzi!”

    “Kuna watu walinifuata shuleni leo!”

    “Wakina nani?”

    “Siwafahamu!”

    “Walihitaji nini?”

    “Kiukweli sifahamu. Wamekuja na kuniulizauliza maswali ya kawaida kisha wakaondoka,” alisema Mickey.

    “Maswali gani?”

    “Ya kawaida tu, lakini yaliyohitaji umakini kwenye kujibu.”

    “Kwa hiyo huwafahamu?”

    “Hata kidogo, simfahamu yeyote yule.”

    “Unadhani watakuwa watu salama?”

    “Kimuonekano, ni watu salama, lakini sijajua roho zao kwani naamini wakati mwingine naye shetani hujifanya malaika wa nuru,” alisema Mickey na wote kuanza kucheka.

    “Ila kuwa nao makini, hautakiwi kumuamini mtu yeyote yule,” alisema Elizabeth.

    “Usijali mpenzi.”

    Wala hazikupita siku nyingi, wale watu wakarudi tena shuleni pale na kumuhitaji Mickey kwa mara nyingine. Kwa kuwa hakuwa na wasiwasi nao tena, hata alipoambiwa kwamba aongozane nao kwenda ndani ya gari lao, alikubaliana nao.

    Walipofika huko, kama kawaida yao wakaanza kumhoji maswali kadhaa. Kila mmoja akaonekana kufurahia kwani kwa kiasi fulani tayari walikuwa wamejenga urafiki na kuwa karibu zaidi.

    Hakunywa wala kunywa kitu chochote kile garini, hakuchomwa sindano yoyote lakini ghafla, huku akiwa ndani ya gari lile, akahisi macho yake yakiwa mazito, nguvu zikaanza kumuisha huku akijiona kubadilika na kuanza kuhisi usingizi mzito.

    Hakujua ni kitu gani kilichokuwa kikiendelea, wanaume wale wawili waliendelea kuzungumza naye kwa furaha, hakukuonekana hata mtu mmoja aliyeonekana kuwa na wasiwasi wowote ule.

    Ghafla, kizunguzungu kikaanza kumpata na hatimae akaanza kuona giza ambalo lilizidi kuongezeka kadiri sekunde zilivyozidi kwenda mbele, baada ya dakika mbili, akashindwa kuwa kama alivyokuwa, ghafla, akafumba macho, mwili wake ukalegea na hakujua ni kitu gani kikiendelea mahali hapo.



    Alipata fahamu na kujikuta akiwa ndani ya chumba kimoja kikubwa. Kitu cha kwanza kabisa akaanza kujiuliza juu ya mahali alipokuwa, kilikuwa chumba kigeni kabisa ambacho hakuwa akijua kilikuwa katika nyumba ipi.

    Kichwa chake kilijaa maswali juu ya mara ya mwisho kabla ya kupatwa na tatizo lile. Alikumbuka vyema kwamba mara ya mwisho alikuwa ndani ya gari na watu wawili ambao aliwafahamu kama marafiki zake wa muda mfupi ambao walikuwa na maswali ya utata sana, baada ya hapo, aliona kizunguzungu na mwisho wa siku kutokujua kile kilichokuwa kimeendelea.

    Akainuka kitandani pale, alikuwa huru kabisa, akaanza kuzunguka huku na kule huku lengo lake likiwa ni kukizoea chumba kile. Alizunguka kwa sekunde kadhaa kisha akarudi kitandani na kutulia.

    Mawazo hayakumuisha, kila wakati alikuwa akifikiria mambo mengi yaliyopelekea kuwa mahali hapo lakini hakupata jibu. Maswali mengi yakamiminika lakini kila alilokuwa akijiuliza, alikosa kujua sababu iliyomfanya kuwa mahali hapo.

    Baada ya dakika kadhaa, mlango ukafunguliwa na msichana mmoja kuingia ndani. Alikuwa msichana mrembo aliyevalia sketi fupi iliyoishia magotini, blauzi nyepesi aliyokuwa ameivaa iliyafanya matiti yake kuonekana kitu kilichoonekana kuwaweka katika wakati mgumu wanaume rijali.

    “Hapa ni wapi?” lilikuwa swali la kwanza alilouliza Mickey.

    “Kunywa maji kwanza,” alisema msichana yule.

    “Hapana! Niambie hapa ni wapi,” alisema Mickey.

    “Nitakwambia, kwanza kunywa maji uwe sawa.”

    Mickey hakutaka kunywa maji yale, kitu alichokuwa akitaka kufahamu kwa wakati huo ni kujua alikuwa wapi. Bado kumbukumbu zake zilimwambia kwamba mara ya mwisho alikuwa ndani ya gari,

    Msichana yule hakutaka kukaa ndani ya chumba kile kwa muda mrefu, alichokifanya ni kugeuka nyuma, akaufungua mlango na kuondoka zake. CHANZO:  https://deusdeditmahunda.blogspot.com/

    Wala haukupita muda mrefu, mlango ukafunguliwa na wanaume wawili kuingia ndani, alipowaangalia, walikuwa wanaume walewale aliokuwa nao ndani ya gari lile. Hasira zikamkaba kooni, akaanza kuwaangalia kwa macho ya hasira huku akianza kukunja ngumi.

    “Usihofu Mickey! Sisi si watu wabaya, kama tungekuwa wabaya, tungekuua na kukuweka katika chumba kibaya na si kizuri kama hiki,” alisema Paul huku akimwangalia Mickey.

    “Na kama mngekuwa watu wazuri, msingenilevya kwa madawa yenu,” alisema Mickey.

    “Hatukukulevya Mickey.”

    “Kumbe mlifanyaje?”

    “Hata sisi hatujui, kwani ulikunywa kitu chochote?”

    “Hapana.”

    “Ulikula kitu chochote?”

    “Hapana.”

    “Ulichomwa na kitu chochote?”

    “Hapana.”

    “Sasa kwa nini unasema tulikulevya?”

    Mickey akabaki kimya, maswali yaliyoulizwa yalikuwa ya msingi sana, hakuwa na la kujibu zaidi ya kuwaangalia tu. Alikuwa na uhakika kwamba alilevya lakini kila alipotaka kufahamu alilevywa vipi, alikosa jibu.

    “Nyie ni wakina nani na mnataka nini?” aliuliza Mickey.

    “Hilo ndilo swali la msingi ulilokuwa umeliacha, tunahitaji ufanye kitu kimoja,” alisema Paul.

    “Kitu gani?”

    “Kafungue kabati, utakuta suti, chukua, kaoge kisha zivae, ukimaliza, njoo katika chumba kilichoandikwa unit hapo nje,” alisema Paul.

    “Mmmh! Sawa!”

    “Tunatumaini hautochukua zaidi ya dakika kumi.”

    “Sawa.”

    Paul na mwenzake, Nick wakatoka ndani ya chumba kile na kuelekea katika chumba kingine, alichokifanya Mickey ni kuelekea bafuni, akaoga harakaharaka kisha kurudi chumbani na kuvalia, kisha kuelekea katika chumba hicho.

    Chumba kilikuwa kikubwa, kulikuwa na watu zaidi ya kumi waliokuwa wamekaa mbele ya meza kubwa. Juu ya meza ile, kulikuwa na maneno yaliyoandikwa kwa ukubwa ambayo yalisomeka vizuri mno, yaliandikwa C.I.A.

    Mickey akashtuka, hakuamini kile alichokuwa akikiona mbele yake, kuwa mbele ya watu waliotambulika kiserikali kwamba ni majasusi kilimshtua mno.

    Alijua ugumu uliokuwepo mpaka mtu kuwa katika kitengo hicho cha kijasusi, kulikuwa na Wamarekani wengi waliotamani hata siku moja kuitwa lakini hawakuweza kupata bahati hiyo, kwake, hiyo ilikuwa ni sawa na kuokota dodo chini ya mlimao.

    “Karibu,” alikaribishwa katika kikao hicho cha muda na hivyo kupewa maelekezo juu ya kile alichotakiwa kukifanya.

    ****

    C.I.A (Central Intelligence Agency) lilikuwa shirika kubwa la kijasusi nchini Marekani. Mbali na mashirika mengi yaliyopo katika nchi nyingine, shirika hili ndilo lililoendesha mikakati mingi ya kuweza kuzipeleleza nchi nyingi za kiarabu na mwisho wa siku kuzishambulia.

    Idadi kubwa ya Wamarekani walikuwa wakitamani kuingia katika shirika hilo lakini nafasi yake kupatikana ilikuwa ngumu kwa sababu watu wengi waliokuwa wakichukuliwa ni wale wenye uwezo mkubwa kufikiria na pia wale waliokuwa wakiishi katika umati mkubwa wa watu huku wakiwa viongozi kama walimu, waandishi na watu wengine.

    Watu hao wenye akili kubwa ya kufikiria ndiyo walioleta changamoto ndani ya shirika hilo, wao ndiyo waliopendekezwa namna ya kuwashambulia vizuri Waarabu hasa kwa kulilipua jengo lao kubwa lenye ghorofa hamsini lililokuwa na ofisi nyingi na mwisho wa siku kusema kwamba Waarabu ndiyo walikuwa wamehusika na hivyo kuanza kuwashambulia.

    Bado Saddam Hussein alivisumbua vichwa vyao. Kila siku walitamani mtu huyo afe na ndiyo maana walifanya kila liwezekanalo kumuangamiza lakini bado walionekana kuwa na mtihani mkubwa mbele yao kwani haikuwa rahisi nchi ya Kiarabu kama Iraq, Mmarekani kuingia na kufanya kile walichokuwa wakikitaka kifanyike.

    Bado hawakujua wafanye nini, walijaribu kila njia ili wafanikiwe lakini kila kilichokuwa kikifanyika, kitu cha ajabu Saddam alijua kila kitu kilichokuwa kikiendelea.

    Siku zikakatika, waliendelea kuziwekea vikwazo nchi za Kiarabu kutumia mabomu ya nyuklia, mioyo yao ilikuwa na hofu kwa kuhofia kwamba ingetokea siku mabomu hayo yangeweza kutumika kuwaangamiza.

    Hapo ndipo walipoamua kuwatumia watu wao kwa ajili ya kwenda katika nchi zote za Kiarabu kwa ajili ya kufanya kile walichotaka kukifanya, kujua sehemu zote zilizokuwa zikitumika kutengeneza mabomu ya nyuklia na kupeleleza zaidi nchi hizo ili wajue kila kitu kilichokuwa kikiendelea na hata siku watakayoamua kuzivamia nchi hizo, wajue ni wapi pa kuanzia.

    “Tumtumie nani sasa?” lilikuwa swali moja muhimu.

    Hawakuwa na jibu lolote lile, kila uamuzi walioufanya haukuonekana kuwa sahihi, mwisho wa siku, wakaamua kuwatumia watu wengine kabisa, vijana wenye ari mpya kwa ajili ya kufanya mchakato mzima hasa mara baada ya kuwapa mafunzo ya kutosha.

    Katika pitapita zao, ndipo waliposikia uwezo mkubwa aliokuwa nayo Mickey. Japokuwa alikuwa kijana mdogo, lakini alikuwa na akili nyingi, uwezo wa kuwashawishi watu wengine wafanye kile alichotaka kukifanya.CHANZO:  https://deusdeditmahunda.blogspot.com/

    Hawakutaka kulaza damu, walichokifanya, tena kwa haraka zaidi ni kumchukua kijana huyo kwa lengo la kuwafanikishia kile walichotaka kukifanya kwani uwezo wake haukuwa wa kawaida na alikuwa na sifa zote ambazo watu waliotakiwa kuwa ndani ya shirika hilo walitakiwa kuwa nao.

    Wakawatuma vijana wawili, wakafika shuleni huko na moja kwa moja kufanya mipango ya kumchukua kijana huyo. Siku ambayo walipanga kumchukua, wakanywa vidonge viitwavyo anti psyprominium, vilikuwa vidonge maalumu vya kuzuia sumu ya psyprominium isiweze kumuathiri mtu ambaye angeivuta hewa iliyokuwa na sumu hiyo ambayo waliamua kuipulizia ndani ya gari na kisha kumuita Mickey.

    Mickey alivyoingia garini, alipovuta hewa hiyo iliyokuwa na mchanganyiko wa sumu hiyo, ghafla hali ikaanza kubadilika na mwisho wa siku kuhisi kizunguzungu na baada ya muda kuona giza pasipo kujua ni kitu gani kiliendelea baada ya hapo.

    Wakafanikiwa kumpata kijana huyo kwa ajili ya kuwafanyia kazi maalumu ya kwenda katika nchi za Kiarabu.



    ITAENDELEA

0 comments:

Post a Comment

Blog