IMEANDIKWA NA : STEVE MOLLEL
*********************************************************************************
Simulizi : Joana Anaona Kitu Usiku
Sehemu Ya Kwanza (1)
Jua linapozama, Joana hukosa raha. Si kwasababu anaishi Brussels, Ubelgiji, kipindi hiki cha baridi, la hasha! Bali kwasababu usiku huwa mzito sana kwake.
Punde giza linapoingia, anapoteza amani na mwili wake unaanza kutetemeka kwa hofu. Na zaidi pale ambapo kila mtu akishalala, machozi huanza kumbubujika na hujifunika shuka gubigubi.
Si kwamba Joana ni mwoga kukithiri. Hapana. Joana huona watu usiku. Watu waliokufa, watu wanaotisha na kuogofya!
Habari hii ilianzia miaka kumi na mitano huko nyuma kwenye jiji la Berlin, Ujerumani. Joana alikuwa anasoma huko chuo kikuu akichukua fani ya sheria.
Alikuwa ni msichana mrembo na mwenye kuvutia kwa namna alivyokuwa anajipangilia nguo, maneno na hata hoja.
Alikuwa na marafiki lukuki, lakini zaidi mpenzi wake mwenye asili ya Brazil, akiitwa Moa Santos. Aliyekuwa anampenda na kumheshimu sana.
Mara kadhaa Joana alikuwa anaonekana na mpenzi wake huyo wakirandaranda maeneo ya chuo wakishikana mikono.
Kama ingelikuwa si vipindi kutofautiana, Moa alikuwa anasomea mambo ya ugavi, basi wangelikuwa wanaonekana pamoja muda wote, kuanzia asubuhi mpaka jioni kabla hawajaenda hostel.
Moa hakuwa mbahili wa tabasamu wala cheko. Hakuwa na sababu yoyote ya kununa wala kuyaona maisha machungu.
Baba yake alikuwa mfanyakazi wa kampuni kubwa ya simu ya Samsung, huko Korea. Na mama yake alikuwa mwanasiasa nguli huko Ubelgiji.
Kabla hajalia shida, babaye alikuwa tayari ashamfikia na kumkabidhi pesa, ama basi mamaye.
Ila leo hii Joana ni mpweke, macho yamemvimba muda wote. Uso wake umekuwa mweusi na mhaba wa furaha. Amekuwa mtumwa wa kujificha, kukwepa wengine na kujiona mtupu.
Maisha yalibadilikia wapi?
Punde baada ya kumaliza muhula wake kwanza wa masomo chuoni, Joana alisafiri kwenda Rio de Jenairo pamoja na mpenzi wake, Moa.
Lengo la safari hii ilikuwa ni kwenda kutambulishwa kwa kina Moa kama mchumba mtarajiwa. Mwanamke ambaye Moa anampenda zaidi.
Walipofika Rio, Joana akatembezwa kwanza jiji lote la Rio. Akafurahia sana kwani alipenda sana kutembea na kujifunza mambo mapya.
Alikutana na wazazi na ndugu wa Moa, akatambulishwa kama mchumba. Alikaribishwa kwa tafrija waliyokula na kunywa kwa kusaza wakifurahia haswa.
Familia ya Moa ilikuwa ni ya watu wa kati. Hawakuwa na uwezo wa juu wala hawakuwa duni. Baba yake Moa, mzee Santos alikuwa mkulima mfanyabiashara.
Mama alikuwa mwanamke tu wa nyumbani akilea familia. Umri wao ulikuwa umeenda sana, Moa akiwa ndiye mtoto wao wa mwisho.
Ila kuna jambo lilitokea kumtatiza Joana na akataka kulipatia ufumbuzi. Jambo hilo lilikuwa linamhusu mama yake Moa, bi Lusia.
Mwanamke huyo alikuwa na macho yote mabovu, yenye viini vilivyomezwa na ute kama maziwa. Upande wake wa kushoto wa uso ulikuwa una alama ya kushonwa kana kwamba alipigwa panga.
Lakini mbali na hayo, alikuwa mchangamfu, tena asiyeonyesha kasoro yoyote kwenye kuona. Alishika alichokitaka, na kutenda alichokitaka.
Hili likamshangaza sana Joana. Aliwezaje kufanya haya?
Alimuuliza Moa, Moa akaonyeshwa kutofurahishwa na hilo swali. Joana naye akahisi vibaya kwani hakutaka kumkwaza Moa.
Kwa namna moja ama nyingine, Joana akahisi huenda Moa amehisi amemdharau mamaye, kitu ambacho hawezi kufanya kabisa.
Hivyo basi akaamua kupotezea mada hiyo.
Baada ya juma moja aliaga kuondoka Brazil aende kwao Ujerumani kabla ya kurudi tena chuo. Basi kama zawadi, mama Moa akamkabidhi Joana bangili.
Ilikuwa bangili ya bati inayometameta. Bangili hii ilikuwa ina maandishi madogomadogo ambayo Joana hakuyaona.
Pasipo kujua, siku hiyo Joana akawa ameingia agano asilolijua.
Alifurahia sana zawadi hiyo na akaitumia kuwaonyesha wenzake huko chuoni akijitapa kwa namna gani alivyopendwa na kutunukiwa na mama mkwe wake mtarajiwa.
Aliipenda sana bangili yake, si tu ilikuwa nzuri bali ilikuwa inamkumbusha upendo wake kwa Moa.
Lakini kuna jambo lilikuwamo ndani bangili. Na jambo hili lilikuwa linatukia usiku tu. Bangili hii ilikuwa inawaka pindi inapofika saa nane usiku.
Zaidi, ilikuwa inamwamsha Joana pasipo kujua na kumfanyisha mauaji ya kutisha!
Punde Joana aliporudi chuoni, ndani ya mwezi mmoja, wanachuo nane wakauawa kwa mtindo mmoja wa kifo.
Wote waliuawa kwa kuchomwa kisu kifuani. Mauaji haya yakaamsha taharuki kubwa chuoni. Hata ikapelekea kuundwa kwa ulinzi shirikishi kumng'amua muuaji.
Siku moja Joana aliamka, hana hili wala lile, akaandaa kifungua kinywa chake kabla hajaenda darasani.
Alikuwa amevalia gauni jeupe la kulalia miguuni akiwa amejivesha viatu vyepesi vya chuichui.
Akiwa anapika, mara mwenzake anayelala naye chumba kimoja, kwa jina aitwa Lisa Moan kutoka Uingereza, anafunika mdomo wake kwa kiganja akitoa macho.
Aliona kitu mgongoni mwa Joana. Alipiga kelele akimshtua Joana akisema:
"Joana nini hiko mgongoni mwako?"
http://deusdeditmahunda.blogspot.com/
Joana akakurupuka na kuruka. Alidhani buibui. Alijikuta anavua nguo yake kwa upesi mno na kuitazama.
Loh! Ilikuwa imelowa damu!
Alishangaa damu ile imetoka wapi na ilhali hakuwa na jeraha. Iliwatia hofu mno. Lakini wakamezea hilo jambo na wakakubaliana litakuwa siri.
Siku hiyo baadae wakiwa darasani, wakapokea taarifa zingine za msiba. Alikuwa amekufa mwanafunzi mwingine. Tena chumba kinachofuatia na cha wakina Joana!
****
Mwanafunzi aliyefariki alijulikana kwa jina la Judith Onenke, mwanafunzi kutoka Nigeria. Miongoni mwa wanafunzi wacheshi na wenye uwezo mkubwa darasani.
Masomo yakaihirishwa na taarifa ikatolewa polisi waliokuja mara moja kupeleleza tukio.
Walipekua na kuchambua mazingira ya chumba yalipotokea mauaji. Wakamuuliza pia na maswali kadhaa meti wake marehemu Judith, aitwaye Lilian Smith. Ambaye kwa muda wote huo alikuwa anatetemeka kwa hofu na bumbuwazi.
Aliona kama tamthilia ya kuigiza inatukia mbele ya macho yake, ila tamthilia asiyoipenda, inayotisha, na rimoti imejamu asiweze kubadili.
"Wakati mwenzako anapiga kelele usiku, wewe ulikuwa wapi?" Aliuliza askari. Alikuwa mwanaume mnene mrefu. Mweupe sana.
Pua yake ilikuwa nyekundu. Mustachi dhaifu na lips nyembamba. Macho yake yalikuwa madogo ila makali. Alijitambulisha kwa jina la inspekta Bronel Westgate.
"Mimi sikusikia lolote," akajibu Lilian akitikisa kichwa. Macho yake yalikuwa mekundu, uso wake ukipwaya.
"Ni ajabu. Mimi sikusikia kitu mpaka pale asubuhi nilipoamka na kumkuta Judith akiwa amelowana damu."
Jambo hilo likawashangaza polisi. Walifanya upekuzi chumbani lakini hawakuona kiashiria chochote cha uvamizi. Mlango ulikuwa umefungwa kama kawaida.
Kila kitu kilikuwa kimekaa kwenye mazingira yake. Ni shuka tu la kitanda ndilo lilikuwa limetimka.
Polisi wakaondoka na Lilian kwenda naye kituoni kwa maelezo zaidi. Alichukuliwa pia na kiongozi wa usalama bwenini akatoa pia maelezo.
Kutokana na hofu iliyokuwa imetanda kwa wanafunzi kwasababu ya mauaji kadhaa sasa, chuo kikaazimia kufungwa watu warudi makwao.
Ilitolewa notisi wanafunzi wakipewa juma moja tu la kujiandaa na kuondoka. Baada ya hapo asionekane yeyote ndani ya eneo la chuo.
Wanafunzi wakaanza kujiandaa. Na hata wale wa karibu wakajiondokea mapema zaidi.
Joana alibakia na meti wake wa chumba, Lisa Moan, ambaye yeye alipanga kurudi nyumbani baada ya siku nne.
Walikuwepo pia wanafunzi wengine waliokuwa wanajivuta kurejea makwao. Huwa hawakosekani watu hawa wa tarehe za mwisho. Ila walikuwa na sababu mbalimbali.
Wanafunzi wakapewa msisitizo wa kutotembea na kuzura huko nje nyakati za usiku. Lakini pia wawe wanafunga milango ya vyumba vyao kwa usalama.
Zikapita siku tatu tangu Judith Onenke afariki.
Siku ya nne, ikiwa ni usiku, wanafunzi fulani wawili wa chuo walikuwa wapo nje majira ya usiku wa saa nne.
Wanafunzi hawa walikuwa wapenzi. Walikuwa wameketi mahala palipokuwa tulivu na miti mingi. Walikuwa hapa kutafuta faragha na kubadili mazingira.
Mwanamke alikuwa amevalia sketi fupi mno ya jeans na topu ndogo ya pinki. Mwanaume alikuwa amevalia suruali chakavu ya jeans pia, na tisheti yenye maandishi mekundu:
"WE GONNA DINE IN HELL!"
Walikuwa wamekaa mikao ya kimahaba wakipeana mabusu na kunyonyana ndimi. Mazingira yaliwashawishi.
Walijihisi wapo peke yao hivyo basi wanaweza wakafanya lolote lile kujifurahisha.
Walienda mbele zaidi wakaanza kuvuana nguo, mwanamke akiwa mhanga wa kwanza. Alivuliwa topu akabaki kifua wazi.
Mwanaume akalala chini wakaendelea na zoezi la kuvuana nguo. Mwanamke akavua sasa hata sketi yake na kubaki na nguo ya ndani.
Mwanamke naye akaanza zoezi la kumvua mwanaume suruali. Hakuimaliza, mara wakasikia vishindo vya miguu.
Walishtuka wakaangaza.
"Watakuwa wanyama," akasema mwanaume.
Uchu ulikuwa umemvaa na basi hakujali. Wakaendelea kufanya mambo yao, msichana akimvua suruali mwanaume kwa madaha, kwa mahaba.
Si bahati, suruali hiyo haikumalizika tena. Wakasikia sauti ya vishindo vya miguu! Walishtuka!
Huyu hakuwa sasa mnyana kama mwanzoni walivyofarijiana. Huyu alikuwa binadamu! Tena aliyesimama kandokando yao akibebelea kisu mkono wake wa kuume.
http://deusdeditmahunda.blogspot.com/
Mwanamke aliyevalia gauni jeupe la kulalia. Nywele zake ndefu na giza zikimkinga uso.
Wapenzi hawa wakashtuka haswa! Ni wazi walikumbuka hadithi za mauaji yanayotukia hapo chuoni. Ni wazi walikumbuka mauaji hayo yanafanywa na nani - mtu mwenye kisu.
Hivyo ndiyo huyu?
Walikurupuka wakakimbia haswa. Mtu yule mwenye kisu hakuwakimbiza, alisimama akiwatazama, akikunja shingo kushoto, na kisha kulia.
Kulipokucha, kwenye majira ya saa tano asubuhi, polisi kadhaa wakafika msituni hapo. Tayari taarifa ilitolewa ya kuonekana maiti mbili: mwanamke na mwanaume.
Ni wale wapenzi waliokuwa hapo usiku. Wote waliuawa kwa kisu vifuani, kila mmoja na mahala pake. Wote wakiwa na nguo za ndani pekee.
Inspekta Bronel Westgate akafanya upekuzi na upelelezi wake. Mauaji yalikuwa ya aina ile ile. Na muuaji akisadikika kuwa mmoja.
Nani huyu?
Wanafunzi waliamriwa kuondoka siku hiyo hiyo warudi zao makwao. Hakuna tena kubaki chuoni. Wakatii amri.
Kesho yake inspekta Bronel akiwa kituoni, anapembua na kupitia data alizozikusanya kuhusu kesi yake kwa umakini zaidi. Kuna jambo akagundua.
Kulikuwa kuna nyayo za aina mbili udongoni. Maana yake za watu wawili tofauti waliokuwa wamekanyaga chini pasipo viatu.
Nyayo ya kwanza itakuwa ya marehemu yule mwanamke, yeye maiti yake ilikutwa akiwa peku. Je, ya pili hii itakuwa ya nani ingali mwanaume marehemu alikutwa na viatu miguuni?
Inspekta akagundua itakuwa ndiyo ya muuaji, ama tuseme mtuhumiwa wa kwanza wa mauaji. Na muuaji huyu alikuwa ni mwanamke.
Nyayo zilikuwa za mguu wa kike.
Akakata shauri kwenda tena eneo la tukio. Eneo hilo lote lilikuwa limezungushiwa utepe wa njano wa kukataza mtu kupita hapo ili kutoharibu mazingira ya upelelezi.
Akazama ndani na kuanza kufuatilia akitumia kifaa cha kioo mkuzo. Alitazama vema nyayo za miguu.
Mwishowe akagundua nyayo ile aliyoitilia shaka zilionekana mara tatu tu. Mara ya kwanza mtu huyo alisimama, mara ya pili alionekana akiwa karibu na mwanaume, tena eneo ilipokutwa maiti.
Mara ya tatu na mwisho, nyayo hizo zikaonekana zikiwa karibu na nyayo zingine, yani za yule mwanamke marehemu ambaye alionekana alikimbia kabla ya kumalizwa.
Inspekta akashangazwa. Mtuhumiwa huyo alikuwa anatembeaje nyayo zake zionekane kwa mafungu!?
Anapaa? Anaruka?
Alipima urefu wa nyayo hizo, pamoja pia na kina chake. Hakuona kama mwanamke huyo anapaa, kwani kina cha nyayo zake kilikuwa cha kawaida.
Akarudi kazini akiendelea kutafakari. Lakini akiazimia punde wanafunzi watakaporudi chuo, atafanya jitihada kujua mguu ule ni wa nani.
Zaidi, ataendelea kufuatilia kwa walinzi wa chuo. Alikuwa na matumaini atapata kitu muda si mrefu sana.
Siku moja Joana akiwa huko kwao, Ubelgiji, ndani ya jiji la Brussels, majira ya usiku wa saa nane, alikurupuka toka usingizini.
Alijihisi joto akataka kuoga apate ahueni.
Yalikuwa ni majira ya joto muda huko Ulaya. Joana hupata shida sana majira haya ukizingatia hawezi tumia viyoyozi sababu ya pumu.
Akaenda bafuni kwenye shawa, bomba la mvua, apate kuoga.
Wakati anaoga akagundua maji yaliyomiminikia chini yana na damu. Akashtuka sana.
Damu imetokea wapi?
Akajikagua mwili mzima lakini hakupata kitu. Akazidi kupata hofu. Hakujua kama alitoka kufanya mauaji kabla hajaamka.
Alienda kumuua jirani yake akaaye peke yake nyumba ya pembezoni, kama nusu kilometa toka kwao.
Jirani huyu alikuwa ni mwanamama mjane. Tena asiye hata na watoto.
Na pasipo kujua, damu ya mtu huyo aliyemuua ndiyo hiyo iliyokuwa inamiminika. Ilikuwa imemganda kwenye viwiko vya mikono.
Akiwa anajiuliza, akafunga bomba na kutoka bafuni. Akaelekea chumbani na kuketi akijiuliza.
Aliunganisha tukio hilo na lile lililotokea chuoni. Akapata mashaka sana. Akaona kuna haja ya kwenda hospitali kesho akaonane na daktari.
Kabla hajalala, akatazama dressing table apate bangili yake aliyoivua alipoenda kuoga.
Hakuiona.
Akajiuliza imeenda wapi na ilhali aliacha pale? Akatafuta chumba kizima lakini hakuiona kabisa. Alistaajabu.
Alichoka kutafuta akaamua kujilalia. Asubuhi alipoamka, akaikuta bangili hiyo mkononi!
Alishangaa. Ila hakuwa na muda wa kujiuliza maswali mlango wake ukagongwa. Alikuwa ni mama yake.
Mwanamke mnene wa umri wa miaka hamsini mwenye nywele za goldi. Macho yake yalikuwa ya bluu kama ya paka. Alivalia suti ya pinki.
Akamtaarifu mwanaye juu ya msiba wa jirani.
"Ameuawa jana usiku kwa kisu!"
Mama yake alimsihi aende huko msibani akatoe pole zake maana walikuja kupewa taarifa mapema sana na haitakuwa vema endapo asipoenda. Akakubali na kuahidi kwenda, mamaye akaondoka zake.
.
.
.
Akabakia pale kitandani akijuliza sana kuhusu mauaji hayo. Asipate majibu, akaamua kunyanyuka na kujiandaa. Akanywa chai na kujivesha nguo, gauni refu la mauamaua na kikoi, kabla hajatoka kwenda kwa jirani.
.
.http://deusdeditmahunda.blogspot.com/
.
Hakukuwa mbali sana, alifika akawakuta ndugu wa marehemu wakiwa wameketi sebuleni, watatu kwa idadi: mmoja alikuwa mwanamama wakati wawili wakiwa wanaume.
.
.
.
Umri wao ulionekana mkubwa. Mwanaume mmoja alikuwa na kiwaraza mwingine kichwa kikijaa mvi. Mwanamke alikuwa na kifua kilichochoka, na hata uso wake ulionyesha ni mtu aliyekula chumvi.
.
.
.
Ila nywele zake zilikuwa nyeusi ti. Pengine ni kutokana na sababu za kutumia madawa.
.
.
.
Nyuso zao wote zilikuwa zinafanana, kama ungesema wametoka kwenye mfuko mmoja wa uzazi ungekuwa hujakosea kabisa. Baba na mama mmoja.
.
.
.
Wanaume walikuwa na nyuso kavu wakati mwanamke akiwa ana macho mekundu yalioashiria ametoka kulia muda si mrefu.
.
.
.
“Karibu,” akasema mwanamke, yule ndugu, kumpokea Joana.
.
.
.
“Ahsante,” akaitikia Joana kwa sauti kavu, pole na ya chini kisha akasema: “Poleni kwa msiba.”
.
.
.
Hakuitikiwa. Ndugu wote walimtazama kwa macho makali. Aliona sura zao zimebadilika na kuwa za kutisha. Akaogopa.
.
.
.
Mwanaume yule mwenye kiwaraza, haraka ya kufumba na kufumbua, akachoropoa gongo moja kubwa chini ya sofa. Akaropoka:
.
.
“Muuaji mkubwa wewe! Umemuua dada yangu, na hapa unakuja kufanya nini?”
.
.
.
Joana akapigwa na bumbuwazi, akakosa neno la kusema. Mdomo ulijing’atang’ata akihangaika apate hata neno la kujitetea.
.
.
.
Asipewe hata muda, mwanaume mwenye kiwaraza akatimua mbio kumfuata akiwa amelenga kumbamiza na gongo. Joana akakimbia upesi kufuata mlango.
.
.
.
“Nakuua mlozi mkubwa wewe!” alifoka mwanaume. Uso wake ulikuwa umebeba hasira na dhamira kweli ya kutenda.
.
.
.
Joana alifungua mlango akatoka ndani, akakimbia upesi akiwa anapiga kelele za kuomba msaada.
.
.
.
Gauni lake alilolivaa halikumpa nafasi ya kukimbia vema. Na hata hivyo mbio zake hazikuweza kumuacha mwanaume anayemkimbiza, hivyo ndani ya muda mfupi akatiwa nguvuni kwa kusukumiziwa chini.
.
.
.
Akadondoka na kubiringita mara tatu kabla hajakoma na kutulia. Mwanaume mwenye kiwaraza alikuwa tayari ameshamfikia, amesimama akimtazama.
.
.
.
“Muuaji wewe! Mlozi wewe!” akafoka mwanaume mwenye kiwaraza. “Leo nakumaliza!”
“Si mimi!” Joana akapaza sauti akilia. “Usiniue tafadhali, si mimi!”
“Si wewe! Ni nani? Unadhani hatujui yaliyotukia huko chuo ulipotokea?”
“Sijaua mtu yeyote chuo. Sijaua yeyote!”
“Nani anayeua kama si wewe?! Sasa umerudi nyumbani unataka kutumaliza na sisi?”
.
.
.
Kabla Joana hajasema jambo, mwanaume mwenye kiwaraza akanyanyua gongo lake juu na kumtwanga Joana kichwa.
.
.
.
Mara giza likatwaa!
.
.
.
Mara Joana akashtuka akivuta hewa kwanguvu na kutoa macho kana kwamba mtu anayezama majini.
.
.
.
Alitazama, akajiona yupo kando kidogo ya mlango wa jirani. Watu walioketi sebuleni walikuwa wanamtazama kwa mshangao.
.
.
.
“Binti, upo sawa?” akauliza mwanamke pekee aliyekuwa ameketi sebuleni.
.
.
.
Joana akajitazama na kujikagua. Uso wake ulikuwa na bumbuwazi. Alimtazama mwanaume yule mwenye kiwaraza, hakuona shida yoyote, alikuwa ameketi akimtazama kwa mshangao.
.
.
.
Ina maana alikuwa ndotoni?
.
.
.
Hapana, ndoto gani mtu akiwa macho? Sasa ilikuwa ni nini? Joana akateswa na maswali.
.
.
.
“Karibu binti, karibu!” Akakaribishwa tena na sauti ya mwanaume, alikuwa ni ya yule mwenye mvi lukuki kichwani. Akapiga moyo konde na kusogea mpaka kwenye kiti alipoketi na kujitambulisha.
.
.
“Oooh Joana! Umekua kweli,” akashangaa mwanamama. “Unajua nilikuja huku muda mrefu sana uliopita. Nilikuona ukiwa mdogo sana. Hata kukutambua nimepata shida, nusura nitafute miwani.”
.
.
.
Joana akatabasamu kwa mbali. Tabasamu la uongo. Alitoa pole zake na kuelekeza kwa namna alivyoshangazwa na kifo hicho cha ghafula.
.
.
“Hata sisi tumeshangazwa mno,” akasema mwanaume mwenye kiwaraza. “Usiku wetu huu haukuwa mzuri kabisa. Katikati ya usiku wa manane tunapigiwa simu na jirani wa karibu, anatueleza amesikia kelele kali za kuomba msaada toka humu ndani.
.
.
.
Alitoa taarifa polisi ila haikusaidia kwani polisi walimkuta akiwa tayari ameuawa.”
.
.
.
Ndugu yule mwanamke akatoa machozi. Alichomoa leso akajifuta huku akikabwa na kwikwi.
.
.
.
“Polisi wamesema watafuatilia, ila mpaka sasa hawajui wala kumhisi yeyote,” alisema mwanaume mwenye mvi, mwenye kiwaraza akadakia.
.
.
.
“Ajabu sana! ni wazembe kiasi gani.”
“Hapana!” Mwanamke naye akatia neno. “Wamesema hawajapata kiashiria wala ushahidi wowote. Si milango wala madirisha yamevunjwa. Ni chumba tu cha dada ndicho kilikuwa kimevurugika.
.
.
.
Muuaji atakuwa ni mtaalamu wa hali ya juu. Kinachonishangaza ni muuaji wa kaliba hiyo kumuua mtu kama dada yangu. Ina staajabisha. Kwa kipi?”
.
.
.
Maneno mengi yaliongelewa. Mengine hata Joana hakuyasikia. Akili yake ilikuwa inahama. Hakuwa ametulia.
.
.
.
Hakukaa sana akaaga na kurudi nyumbani.
.
.
.
Alienda moja kwa moja chumbani kwake akampigia mpenzi wake, Moa. Alimweleza kila kitu kilichomkumba. Moa akastaajabu, akamuahidi kuja kumtembelea keshokutwa.
.
.http://deusdeditmahunda.blogspot.com/
.
“Usijali, mpenzi. Nitatafuta namna,” alisema Moa kisha simu ikakatwa.
.
.
.
Joana akatoka ndani na kujipaki kwenye gari, akaelekea hospitali. Akaonana na daktari na kumuelezea yanayomsumbua, kuona damu mwilini pasi na taarifa wala kuona mushkeli.
.
.
.
Akafanyiwa vipimo kisionekane kitu. Akaondoka zake kwenda kutembea angalau apumzishe akili yake.
.
.
.
Alienda beach, akatembea ufukweni akichezea maji. Alivua nguoze akaogelea, alipochoka akatoka na kujilaza juu ya mchanga akijianika juani.
.
.
.
Kwasababu haikuwa siku na muda wa mapumziko, watu hawakuwa wengi fukweni wala ndani ya maji. Ila hilo halikuwa kwazo kwa Joana, alifurahia maana hapendi bughdha wala mahali penye mkusanyiko wa watu.
.
.
.
Ilipofika jioni, akajirudisha nyumbani.
.
.
.
Kweli ilipofika keshokutwa, Moa akaja Ubelgiji wakakutana mahala tulivu. Ndani ya hoteli moja ya nyota tatu walipojilaza kwenye ukumbi wa bwawa la kuogelea.
.
.
Walikuwa wamevalia nguo za kuogelea wakijianika kwenye jua baada ya kuogelea na kujipaka mafuta ya jua.
.
.
.
“Joana, nimekusikia hayo yote uliyosema. Kweli yanatisha na yananyima amani. Ila kuna kitu ningekuomba. Naomba uwe mvumilivu. Najua yatapita.”
“Yatapitaje, Moa?” akastaajabu Joana. “Sijui nini shida, siwezi kulitatua. Kila siku natingwa na mawazo. Napata mashaka sana, Moa. Sana! Maisha yangu hayana furaha kwakweli. Kuna kitu hapa. Kuna kitu!”
.
.
.
Moa alijitahidi sana kumtuliza Joana. Ila mwisho wa siku kabla hawajaachana, akamwambia:
“Naomba hiyo bangilii aliyokupa mama.”
“Kwanini?” Joana akadadisi.
“Naona haijakupendeza. Unahitaji zawadi nyingine tofauti na hiyo.”
“Ila mama yako hatajisikia vizuri.” Joana alipata shaka.
“Usijali, yule ni mama yangu, najua namna ya kuendana naye.”
.
.
.
Kishingo upande, Joana akavua bangili na kumkabidhi Moa. Wakaagana na kuachana.
.
.
.
Baada ya siku tatu, Moa akawa yupo kwao, Brazil, akipata chakula cha pamoja na wanafamilia.
.
.
.
Walikula kwa ukimya kila mmoja akifurahia chakula hicho kitamu. Mpaka wanakaribia kumaliza, hakuna mtu aliyekuwa anaongea. Ila kabla hawajatoka na kusafisha meza, mama akaita:
“Moa!”
“Naam,” Moa akaitikia na kumtazama mama yake.
.
.
.
Uso wa mama ulikuwa umefumwa kwa hasira. Alimtazama Moa kana kwamba chui anamtazama swala mawindoni.
.
.
.
“Nimekuta bangili chumbani kwako nikifanya usafi. Umeitoa wapi bangili ile na wakati nilimpa Joana?”
“Amenikabidhi,” Moa akajibu kifupi.
.
.
.
Mama hakusema tena jambo. Wakasafisha meza na shughuli zingine zikaendelea.
.
.
.
Baadae majira ya usiku, saa tano, Mama akaenda kumgongea mlango Moa. Akaketi pembeni ya kitanda na kumueleza:
“Rudisha bangili hiyo kwa Joana. Umenielewa?”
“Mama ame…”
“Sitaki maneno, Moa. Nimekwambia rudisha hiyo bangili, sawa?” Mama alisema akitumbua macho yake meupe nje. Moa akaogopa.
Japokuwa mama yake aliondoka, lakini mwanaume huyu hakulala kwa amani. Sauti ya mama yake ilikuwa inajirudiarudia masikioni mwake na kumgutua. Akafikiria pia kuhusu Joana basi ndiyo akazidi kukosa usingizi.
Akaamua kutoka kitandani na kwenda nje kibarazani. Huko akaegemea kingo ya kibaraza akiangaza mbali, mwili wake ukipulizwa na upepo wa bahari wenye fujo.
Akaendelea kuwaza hapo akitegemea upepo wa bahari unyakue angalau mawazo kidogo na kupumzisha kichwa chake.
Lakini twende mbele turudi na nyuma, mwanaume huyu alikuwa na jambo fulani la kutuweka wazi.
Pasi na shaka.
Ni yeye ndiye alimpokonya bangili Joana baada ya kusimuliwa yale yanayomtukia mwanamke huyo. Je kwanini alimpokonya? Ina maana anajua jambo kuhusu bangili hiyo?
Anadhani pengine ndiyo sababu ya mauzauza ya Joana? Japokuwa hakuwa na uhakika, aliamini bangili hiyo ndiyo adui haswa.
http://deusdeditmahunda.blogspot.com/
Simulizi za kale alizokuwa anazisikia, tangu akiwa utotoni, kumhusu mama yake kuhusishwa na ulozi zilikuwa zinaingilia sikio moja na kutokea lingine. Hakuwahi kuziamini kamwe.
Alibashiri ni kwasababu ya macho ya mama yake, na kovu kubwa usoni mwake ndivyo vilikuwa sababu ya shutuma hizo. Alikuwa anampenda mama yake, na mama yake alikuwa anampenda vilevile.
Kuna siku moja, akiwa mvulana mdogo wa miaka kumi na miwili, alirudi shule akiwa amechoka mno na mwenye njaa. Alikuwa anaburuza miguu na begi lake la mgongoni akilining’iniza mkononi.
Nyumba siku hiyo ilikuwa pweke asiwepo mtu hata mmoja.
http://deusdeditmahunda.blogspot.com/
Alimuita mamaye, lakini hakupata majibu. Kabla hata ya kwenda jikoni kutazama chakula kukidhi haja yake ya tumbo, akaenda kwanza chumbani mwa mama yake kutafuta.
Hakuzoea kujipakulia chakula mwenyewe, na hii ni kwasababu ya kudekezwa na wazazi wake tangu yeye ni mtoto wa mwisho.
ITAENDELEA
0 comments:
Post a Comment